این در شامل حکاکی‌هایی است که یکی از آن‌ها احتمالا تصویری خیالی از ناپلئون بناپارت در حال اعدام با طناب دار را نشان می‌دهد.

این حکاکی‌ها که تعدادشان به بیش از ۵۰ عدد می‌رسد، در دهۀ ۱۷۹۰ توسط سربازان انگلیسیِ مستقر در قلعه دوور، در زمان جنگ انگلیس و فرانسه (پس از انقلاب فرانسه) حکاکی شده‌اند.

این حکاکی‌ها شامل تصویری با جزئیات از یک کشتی بادبانی، یک صلیب تزئین شده و مجلل و ۹ صحنه جداگانه از افرادی است که در حال اعدام با طناب دار هستند (که یکی از آنها کلاه هلالی بر سر دارد).

این درب چوبی چند سال پیش در بالای برج سنت جان کشف شد، با این حال، در آن زمان، این در با لایه‌های ضخیمی از رنگ پوشیده شده بود که بسیاری از حکاکی‌های آن را مخفی کرده بود.

اما اخیرا که درب برای مرمت برداشته شد و رنگ آن به دقت پاک شد، جزئیات کامل حکاکی‌ها آشکار شدند.

پل پاتیسون، مورخ ارشد سازمان میراث انگلیس که مدیریت قلعه را برعهده دارد، گفت: «ما سرنخ‌هایی از چیزهایی که ممکن است روی آن باشد داشتیم، اما زمانی که آن را تمیز کردند، مشاهده کل این حکاکی‌ها بسیار شگفت انگیز بود».

او با توصیف این در به عنوان یک یافته «بسیار مهم»، گفت که دوور در آن زمان محل بسیار پر جنب و جوشی بوده است؛ با کشتی‌هایی که بندر را پر می‌کردند و لباس‌های نظامی رنگارنگی که دائماً در قلعه و شهر دیده می‌شدند.

«آنچه این در را به چنین شیء خارق‌العاده‌ای تبدیل می‌کند این است که اثری نادر و گرانبها از افرادی عادی است که ردپای خود را به جا گذاشته‌اند؛ چه برای گذراندن وقت و چه برای اینکه به یادگار بمانند».

تصویر یک قایق بادبانی نیز در بین حکاکی‌ها به چشم می‌خورد

اتاق قرون وسطایی در بالای یکی از برج‎های قلعه، در طول درگیری‌های قرن هجدهم به عنوان برج دیده‌بانی تغییر کاربری داده بود. نظامیانی که در قلعه مستقر بودند، ساعت‌ها در آنجا نگهبانی می‌دادند و برای گذراندن وقت به فعالیت‌های هنری روی می‌آوردند.

پاتیسون گفت که این ۹ صحنه اعدام با طناب دار به وضوح توسط افراد مختلف حکاکی شده‌اند، و به دغدغه سربازان نسبت به اعدام‌های عمومی که در آن زمان رایج بوده است، اشاره می‌کند. جزئیات یکی از این صحنه‌ها، که فردی با کلاه هلالی را نشان می‌دهد، منجر به گمانه‌زنی‌های جالبی شده است که ممکن است تصویری خیالی از اعدام ناپلئون شکست خورده باشد. (البته این تخیل هیچ‌وقت به واقعیت نپیوست و امپراتور در تبعید در سال ۱۸۲۱ احتمالا بر اثر سرطان معده درگذشت).