بگذارید مظلومیت اباعبدالله (ع) را درک کنم

كارمند اداره مخابرات بود. ازدواج كرد. به‌عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. سرانجام یکم فروردين ۱۳۶۱ ، در دشت عباس بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد.

 در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید «علی صالحی» را مرور می‌کنیم:

خدایا تو می‌دانی که چقدر گناه کردم خدایا می‌دانم که چقدر آبروی رفته مرا باز خریدی، خدایا من می‌دانم که تو در سخت‌ترین لحظات زندگیم مرا تنها نگذاشتی، خدایا من می‌دانم که عیوبی را بر من پوشاندی، اگر فاش می‌شد، من فنا می‌شدم و خدایا بارها و بارها اقرار کرده‌ام و تو میدانی که گفته‌ام گناه‌کارترین و پست‌ترین بنده تو بوده و حتی یک بار هم مطیع نبودم.

خدایا، تو از قلبم آگاهی و اگر گناهی کرده‌ام از ناخالصی‌های وجود خودم بوده است. اما خدایا همیشه و در همه حال قلبم مملو از عشق تو محبت پیامبرت و اولیایت بوده است. خدایا تو میدانی که چقدر بارها بر غربت و تنهایی علی عزیزم گریستم.

همان‌طور که فرزندش خمینی الان تنهاست. پروردگارا مرا ببخش و با دست پرتوانت قلب آقا مهدی عزیز و خمینی عزیز و پدر و مادر و همسر و حق‌دارانم را از من راضی و خشنود بگردان.

ای پدر و مادر، همسرم و حق‌دارانم از همه شما طلب آمرزش و مغفرت می‌کنم و بدانید اگر مرا ببخشید شاید که آن مهربان بر گناهان این روسیاه تفضلی بفرماید که خود او می‌داند که عاشقش هستم و در طلبش، در تنهایی برایش گریه می‌کنم.

زندگی دنیا برایم تنگ است، وصالش را می‌جویم و از او شهادت در راهش را می‌طلبم و امید به دریای صفا و کرمش دارم که خود می‌داند و از قلب همه بندگانش آگاه است.

اما تو ای خمینی، ای امام مهربان، ای تبلور اسلام محمدی (ص) ای پدر پیر دلسوز که هر وقت از دنیا دلم می گرفت به پای صحبت‌های ملکوتی و پدرانه تو می‌نشستم، تو مرا ببخش و از اینکه دیر تو را شناختم تقاضای عفو می‌طلبم. امام خوبم تو پاینده بمان، تو همچنان استوار باش که میلیون‌ها از نمونه من فدای خاک پای تو، امام من این بنده گنه‌کار در آخرت از تو طلب شفاعت به درگاه پروردگار را دارد.

شما ای مردم بدانید که خمینی غریب است، خمینی دلسوز است و عاشق و او به تنهایی پدری مهربان برای همه دنیا و دلسوزی یگانه برای بینوایان جهان، یا مهدی عزیز، ای جگرگوشه فاطمه علیهاالسلام، ای امام بر حق و غایب تو نگه‌دارش باش و او را مدد فرما که خداوند کلید شفاعت را در دست شما خاندان پربرکت قرار داده.

ای همسرم، آرام باش، صبور باش مقاوم و استوار و مبادا که یک قدم از راه خدا منحرف شوی و از تو نیز طلب بخشش دارم، منافقان و متکبران را اگر چه در لباس روحانیت باشند، از انسان‌های منزه تشخیص بده و بدان که من راضی نیستم که تو با متکبران بنشینی از همه شماها طلب دعا دارم.

برای من مراسم نگیرید، حجله نگذارید، هیچ برنامه‌ای اجرا نکنید و بگذارید حداقل مظلومیت ابا عبدالله (ع) را در کربلا درک کنم، مرا غریبانه دفن کنید، تنها دفن کنید، مرا همچون هزاران سرباز اسلام که غریبانه در جبهه‌های جنگ شهید شدند و دیگر حتی جنازه آن‌ها هم به دست نیایم، دفن کنید. مرا در جوار بهشتی عزیز و یارانش، رجایی مهربان و هم‌سنگرانش و همه شهیدان دفن کنید، شاید که از بزرگی آن‌ها ذره‌ای بر پیکره من برسد.

انتهای خبر/طالبی https://armanekerman.ir/vdcb05b89rhba5p.uiur.html