شهید شدن اجری عظیم دارد

سرانجام در بيست ‌و‌ دوم ارديبهشت ۱۳۶۵، در مهران بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد.

در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید «محمد غلامی‌پور» را مرور می‌کنیم:

سلام و درود بر منجی عالم بشریت مهدی موعود و با سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی و سلام بر شما رزمندگان جبهه‌های نور علیه ظلمت و سلام بر مادری که مرا بزرگ کرد که بتوانم برای باری رزمندگان بشتابم و بروم و خود را به آنان ملحق سازم.

از تو ای مادر می‌خواهم که اگر من شهید شدم برای من گریه و زاری نکنید و همچون زینب صبر و پایداری داشته باشید، مادرجان اگر من شهید شدم و در راه رضای خدا به فیض شهادت نائل شدم نگران نباشید و تو را به خدایی که مرا خلق کرده برای من ناله و زاری نکنید چون اگر من لیاقت شهادت را داشته باشم می‌روم تا ادامه‌دهنده را شهیدان دیگر باشم و شهید شدن در راه خداوند اجری عظیم دارد.

از تو ای پدر که برای من زحمت بسیار کشیده‌ای می‌خواهم که بسیار صبور و پایدار باشی، چون من باید بروم که خون این عزیزان و برادران را از این صدامیان بگیرم.

ای پدر و مادرم این کشور بر من و ایثار من احتیاج دارد و از شما عذر و بخشش می‌خواهم که مرا مورد عفو قرار دهید و هرچند من گناهکار بودم با عشق مرا در راه خداوند حلال کنید و ای مادر شیری که به من دادی حلال کن چون که برای دفاع از مکتب اسلام و پیروزی دین خدا شهید شدم و در پایان از شما عزیزان می‌خواهم که اگر من شهید شدم مرا مورد بخشش و عفو خود قرار دهید.

https://armanekerman.ir/vdchzinzq23nkmd.tft2.html