به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری «راه آرمان»؛ شهید عبدالله گله‌داری در یکم آبان ۱۳۳۹ در روستای بزنجان از توابع شهرستان بافت چشم به‌جهان گشود. تا پایان مقطع متوسطه درس خواند و دیپلم انسانی گرفت. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم فروردین ۱۳۶۳ در سومار بر اثر اصابت ترکش به‌ شهادت رسید.

وصیت‌نامه شهید عبدالله گله‌داری:

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا از تو می‌خواهم که مرگم را کشته شدن در راه خودت قرار بدهید با دوستانت در زیر پرچم رسالت خدایا از تو می‌خواهم که هر چه زودتر رزمندگان اسلام را پیروز فرمایید.

با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب و با سلام بر شهید این عزیز که با خون خود نهال انقلاب اسلامی را آبیاری کردند، خدایا ما یک امانت بیش نیستیم، یک امانت دیر یا زود باید به صاحب برگردد، اما باید خود را بسازیم و گول منافقین را نخوریم می‌خواهم با پدر و مادر عزیز چند کلمه سخن بگویم.

مادر سلام مادر می‌دانم که مدت زیادی است که من را ندیدی ناراحت نباش من هم تو را ندیدم اما من خود نمی‌توانم بیایم به امید خدا ظرف این چند روز که می‌خواهم شر صدام و صدامیان را از سر خود بکنیم تا مردم ایران بتوانند آزادانه زندگی کنند.

مادر پس در فکر من نباش تو هم مثل بقیه مادرها باش و صبر داشته باش و پدر عزیزم می‌دانم زحمات زیادی برای فرزند حقیر خود کشیدی امیدوارم تو هم صبر داشته باشی، زیرا من یک امانت پیش شما بودم می‌دانی که امانت را باید پس داد.

موقعی که اسم عملیات شد، تمامی ما از عشق و شوقی که داشتیم می‌گفتیم ما را هر لحظه زودتر ببرید شب و روز خواب نداشتیم، اما مادر و پدر، ازشما می‌خواهم که اگر من شهید شدم سر مزار من گریه نکنید و صبر پیشه کنید.

پدرجان و مادرجان شفاعت مرا از تمام فامیل‌ها و آشنایان بخواه اگر من کار خطایی انجام داده‌ام عفو کنید.

برادران سلام نگران من نباشید باید با صدامیان مبارزه کرد راهی دیگر نیست، برادران دلم می‌خواست شما را ببینم ولی سعادت نبود.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/م https://armanekerman.ir/vdcgwx9qwak9t34.rpra.html


source

توسط mohtavaclick.ir