زیست استادانه محمود حکیمی

به یاد محمود حکیمی:

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ کاموس افزود: آقای حکیمی متولد سال ۱۳۲۳ در دورانی در تهران رشد کردند و شکوفا شدند که بحث‌های مهمی مثل جنبش ملی شدن صنعت نفت و بعد کودتای آمریکایی – انگلیسی ۲۸ مرداد رخ داد. وی در چنین دوران سختی قدم در راه پژوهش‌های دینی گذاشت.

این نویسنده که از شاگردان استاد حکیمی نیز بود گفت: با توجه به این که استاد حکیمی در خانواده‌ای مذهبی در محله خراسان به دنیا آمده و رشد کرده بود و در مساجد و هیئت‌ها رفت و آمد داشت به حوزه‌های دین و ادبیات علاقه‌مند شد.

وی افزود: استاد حکیمی نوشتن برای نوجوانان و جوانان را با مکتب اسلام شروع کرد و با توجه به این که به محبت و مهربانی اعتقاد فراوانی داشت توانست دوستان زیادی از طیف‌های مختلف را نسبت به خود جذب کند.

کاموس گفت: استاد حکیمی فرزند زمان خودش بود و در همه چیز خلاقیت نشان می‌داد.

این نویسنده افزود: زمانی که محمود حکیمی نوشتن در زمینه ادبیات دینی را شروع کرد موجی در این خصوص ایجاد شد، چون تعداد نویسندگان حوزه‌های دین کم بودند و استاد حکیمی را می‌توانیم پیشکسوت ادبیات دینی بنامیم.

وی گفت: کتاب «سلحشوران علوی» استاد حکیمی قبل از انقلاب ۳۶۰ هزار نسخه به فروش رفت که با توجه به میزان باسواد‌های قبل از انقلاب فروش بالایی به حساب می‌آید.

کاموس افزود: استاد حکیمی در حوزه نویسندگی انسان ذوابعادی بودند، چون هم با تاریخ اسلام، هم با تاریخ باستان ایران و هم با تاریخ دوران معاصر آشنایی داشتند و در زمینه ادبیات و ترجمه نیز زبر دست بودند.

این نویسنده گفت: استاد حکیمی توانست تلفیق خوبی بین دین و ادبیات داستانی برقرار کند و مشوق‌های او در این راه افرادی، چون شهید بهشتی، شهید باهنر، شهید رجایی و آقا سید رضا غلامرضا سعیدی بودند.

وی افزود: استاد حکیمی تاریخ تمدن را براساس نظریه‌های مادی گرایانه تکامل انسان ننوشت بلکه براساس تاریخ دین اسلام نوشت و از آفرینش و هبوط حضرت آدم (ع) شروع کرد. در واقع ایشان یک تاریخ اسلامی در حوزه تاریخ تمدن و آن هم برای مخاطب نوجوان نوشت.

استاد محمود حکیمی ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ در سن هشتادسالگی دار فانی را وداع گفت.

وی پیشکسوت ادبیات دینی بود که در طول حیات پربارش ۱۵۰ اثر از خود به یادگار گذاشت.