برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که دارچین ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد. مروری از ۱۸ مطالعه نشان می‌داد که دارچین شاید قند خون را کاهش دهد. دارچین همچنین می‌تواند سطح کلسترول را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهد.

بسیاری از مطالعات مشخص نمی‌کنند که شرکت‌کنندگان از چه نوع دارچینی استفاده کرده‌اند یا آیا دچار مشکلات دیگری نیز بوده‌اند یا خیر و این امر نتیجه‌گیری را دشوار می‌سازد. یک مطالعه مروری نشان می‌دهد دارچین برای کاهش وزن و چاقی مفید است. گاهی از دارچین برای درمان علائم سندرم روده تحریک‌پذیر یا سایر مشکلات معده یا روده استفاده می‌شود، اما مشخص نیست که آیا واقعاً در این موارد اثر دارد یا نه.

دارچین حاوی پتاسیم، منیزیم و کلسیم است. پتاسیم به مقابله با اثر سدیم روی فشار خون کمک می‌کند و ضربان قلب را کنترل می‌کند. پتاسیم در عملکرد اعصاب نیز نقش دارد.

منیزیم و کلسیم با همکاری هم ضربان طبیعی قلب را حفظ می‌کنند. این دو ماده معدنی برای سلامت اسکلتی نیز ضروری هستند و از ضعیف شدن استخوان که یعنی وضعیتی به نام پوکی استخوان، جلوگیری می‌کنند.

علاوه بر این، دارچین می‌تواند مزایای سلامتی دیگری مانند موارد زیر داشته باشد:

دارچین خاصیت ضدالتهاب دارد. پژوهشگران مواد شیمیایی گیاهی موجود در دارچین را آزمایش کردند و به اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی آن پی بردند. در مطالعه‌ای، ترکیبات موجود در دارچین در مبارزه با رایکال‌های آزاد نیز موفق ظاهر شدند.

یکی از کلیدهای درمان سرطان مهار آنژیوژنز (تشکیل عروق خونی جدید برای تغذیه تومورها) است. مطالعه‌ای نشان داد دارچین می‌تواند رگ‌زایی، رشد سلولی و سیگنال‌دهی سلولی را آهسته کند. این امر نشان می‌دهد دارچین می‌تواند ابزار مفیدی در پیشگیری یا درمان سرطان باشد.

ترکیب سینامالدهید مسئول بو و طعم متمایز دارچین است که خواص آنتی‌بیوتیکی گسترده‌ای نیز دارد. سینامالدهید دربرابر چندین عامل بیماری‌زا ازجمله استافیلوکوک، ای‌کولای، سالمونلا و کاندیدا آزمایش شد و نشان داده شد که می‌تواند از رشد این میکروب‌ها جلوگیری کند.

دارچین دارای مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند پلی‌فنول‌ها است که می‌توانند به بدن کمک کنند از آسیب اکسیداتیو اجتناب کند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در دارچین آنقدر قوی هستند که گاهی می‌توان از دارچین به‌عنوان نگهدارنده طبیعی مواد غذایی استفاده کرد.

پژوهشگران دریافته‌اند که مصرف مکمل‌های دارچین می‌تواند سطح آنتی‌اکسیدان‌ها را در خون افزایش داده و نشانگرهای التهاب را کاهش دهد.

دارچین می‌تواند سطح تری‌گلیسریدها و کلسترول کل را کاهش دهد که می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی کمک کند. اگر مکمل‌هایی با حداقل ۱٫۵ گرم دارچین در روز مصرف کنید، ممکن است در صورت ابتلا به بیماری متابولیک، سطح کلسترول کل، کلسترول بد (LDL)، تری‌گلیسریدها و قند خون شما کاهش پیدا کند.

توجه به این نکته ضروری است که مطالعات انجام‌شده در زمینه‌ی تأثیر دارچین یا بر بیماری‌ها و مشکلات سلامتی محدود است یا فقط روی سلول‌ها یا حیوانات انجام شده است. مصرف مقادیر معمول دارچین احتمالاً تأثیر زیادی روی سلامتی شما ندارد. مصرف مقدار زیادی از آن نیز ایده خوبی نیست.

از آنجا که دارچین به‌عنوان یک درمان اثبات نشده، دوز مشخصی نیز برای آن تعیین نشده است. برخی کارشناسان مقدار نصف تا یک قاشق چای‌خوری (۲ تا ۴ گرم) پودر دارچین در روز را پیشنهاد می‌کنند. برخی مطالعات از مقادیر یک تا ۶ گرم دارچین استفاده کرده‌اند. دوزهای بالا ممکن است سمی باشد.

تحریک و آلرژی: دارچین معمولاً عوارض جانبی ندارد، اما مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند دهان و لب‌های شما را تحریک کند و موجب زخم شود. برخی افراد به آن حساسیت دارند. اگر آن را روی پوست خود قرار دهید، ممکن است موجب قرمزی و سوزش شود.

سمیت: خوردن مقدار زیادی دارچین کاسیا خصوصاً اگر دچار مشکلات کبدی باشید، می‌تواند سمی باشد. کومارین موجود در برخی از محصولات دارچین می‌تواند موجب مشکلات کبدی شود، اما مقداری که دریافت می‌کنید، معمولاً به حدی ناچیزی است که مشکلی ایجاد نمی‌کند. با توجه به فقدان شواهد درمورد ایمنی آن، کودکان، زنان باردار و شیرده باید از مصرف دارچین به‌عنوان درمان اجتناب کنند.

کاهش قند خون: دارچین ممکن است بر سطح قند خون تأثیر داشته باشد، بنابراین اگر به دیابت مبتلا هستید و مکمل دارچین مصرف می‌کنید، ممکن است نیاز باشد مقدار داروهای تجویزی شما تنظیم شود.