گل سرخی را که محمد روز زن برایش هدیه گرفته بود، نشان‌مان داد. تک شاخه‌ای سالم و پیچیده شده در ربان.

وقتی برای کمک رفتیم اتاقِ پشتی تا چای بیاوریم، نوشته‌ روی دیوار توجه‌مان را جلب کرد. «عشق محمد فاطی» معلوم بود خیلی دوستش داشته.

می‌گفت یک سال و نیم است که زیر یک سقف زندگی می‌کنند.

فاطمه ۱۸ سالش بود. حتی قیافه‌اش با آن موهای چتری و چشم‌های مشکی معصوم، کم‌ سن و سال‌تر هم نشانش می‌داد؛ اما انگار در همان یک روز قد کشید و چند سال رشد کرد.

بزرگ‌تر شده‌ بود؛ آن‌قدر بزرگ که حالا می‌توانست سنگینی اسم «همسر شهید» را به دوش بکشد.

‌

همسر شهید محمد تاجیک (شهدای افغانستان)

راوی: زهرا مومنی

انتهای خبر/ م https://armanekerman.ir/vdcf1tdycw6djya.igiw.html