نینتندو حدود یک دهه پس از عرضه‌ی DS، به‌طور رسمی استراتژی خود را برای ارتقای سلامت گیمرها از طریق بازی‌ اعلام کرد. می‌توان گفت بازی Brain Age به نوعی پایه‌گذار این رویکرد بود و بعدها در بازی‌هایی مانند Wii Fit و Ring Fit Adventure ادامه یافت؛ بازی‌هایی که هدفشان از تمرین دادن مغز بازیکنان به تمرین دادن بدن آن‌ها تغییر کرد.

پس از عملکرد ناموفق کنسول گیم‌کیوب، DS نشان داد که نینتندو نه‌تنها هنوز در اوج است، بلکه قصد ندارد محتاطانه عمل کند. تجربه‌ی جسورانه نینتندو با DS بلافاصله جواب داد و پایه‌گذار تغییرات شگرفی شد که در سال‌های بعد با کنسول‌های انقلابی به بار نشست.

با تلاش برای گسترش جامعه‌ی مخاطبان بازی‌های ویدیویی، DS توانست طرفداران جدید زیادی برای نینتندو جذب کند. مهم‌تر از همه، DS به افرادی که شاید هرگز به بازی‌های ویدیویی علاقه نداشتند، نشان داد که دنیای بازی‌ها می‌تواند تجربه‌ی جذابی برای آن‌ها هم داشته باشد.