به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از نیو اطلس، دانش پژوهان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نسخه‌ای از «کریسپر» «CRISPR» ارائه کرده اند که در پاسخ به فراصوت، توانست سرطان را در موش‌ها از بین ببرد.

کریسپر یک ابزار قدرتمند ویرایش ژنتیکی است که از آنزیمی به نام «Cas۹» برای ویرایش دقیق ژن‌های هدف استفاده می‌کند. مشکل این است که همیشه در قسمت درستی از بدن باقی نمی‌ماند و می‌تواند تا مدت‌ها پس از نیاز همچنان به ویرایش ژن‌ها ادامه دهد و به طور بالقوه باعث ایجاد پاسخ ایمنی شود.

اکنون، محققان روش جدیدی را برای کنترل زمان و مکانی که کریسپر باید کار خود را انجام دهد ارائه کرده اند. در آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها از این روش برای نابودی سرطان استفاده شده است.

در عمل، کریسپر را می‌توان در وسایل نقلیه انتقال ویروس گنجاند و به صورت داخل وریدی به بدن بیمار وارد کرد. سپس، پالس‌های فراصوت متمرکز را می‌توان به قسمت مورد نظر بدن هدایت کرد که ابزار ویرایش ژن را در فقط در همان جا فعال می‌کند. در این روش سلول‌ها به گونه‌ای طراحی شده اند که در پاسخ به گرما، آنزیم Cas۹ تولید می‌کنند و این گرما توسط فرا صوت القا می‌شود.

«پیتر یینگ ژائو وانگ» «Peter Yingxiao Wang» مجری این تحقیقات می‌گوید: «در سیستم قابل کنترل ما، می‌توانید هر زمان که بخواهید آن را روشن و خاموش کنید. به محض اینکه آن را روشن کردید، مولکول کریسپر کار خود را در هر کجا که بخواهید انجام می‌دهد. سپس پس از مدتی، خود به خود شروع به تجزیه می‌کند، برای مدتی خاموش می‌شود و هر زمان که خواستید می‌توانید دوباره آن را روشن کنید.»

این محققان برای استفاده از این ابزار در مبارزه با سرطان، کریسپر را برای هدف قرار دادن تلومرها، توالی‌های DNA تکرار شونده در انتهای کروموزوم‌ها تنظیم کردند. این نه تنها باعث نابودی سلول‌های سرطانی می‌شود، بلکه باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی می‌شود که سلول‌های دیگر را برای کمک به از بین بردن تومور‌ها فرا می‌خواند.
سومین تیر این حمله، از سلول‌های تخصصی «CAR T» ناشی می‌شود. اینها سلول‌های ایمنی هستند که از بیمار گرفته می‌شود، برای حمله به یک هدف خاص تنظیم شده و سپس دوباره به بدن وارد می‌شوند. در این مورد، هدف پروتئینی به نام CD۱۹ است که انواع خاصی از سرطان آن را در مقادیر بالا بیان می‌کنند. نکته اصلی این است که محققان از کریسپر برای افزایش تولید CD۱۹ استفاده کرد.

آنها این درمان ترکیبی را روی موش‌هایی که زیر پوستشان تومور داشتند، آزمایش کردند؛ و همان طور که انتظار می‌رفت صد درصد از موش‌هایی که تحت درمان با سلول‌های CRISPR/CAR T قرار گرفتند، زنده ماندند و سرطان آنها به طور کامل از بین رفت. در مقایسه، موش‌هایی که به تنهایی درمان با سلول‌های CAR T دریافت کردند، نرخ بقای تنها ۴۰ درصد را نشان دادند.

اگرچه نتایج امیدوارکننده به نظر می‌رسند، اما بدیهی است که هنوز روز‌های اولیه برای این درمان است و هیچ تضمینی وجود ندارد که فواید مشابهی برای انسان‌ها نیز به همراه داشته باشد. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می‌گویند پژوهش‌های آتی باید بر بهبود روش و به طور بالقوه گسترش آن فراتر از درمان با سلول‌های CAR T متمرکز شود.

نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.