چیزی که من در ده سال گذشته برای روز مادر خواسته‌ام، مادی نیست. نه گل، نه جواهرات،نه بلیط تعطیلات

هدیه روز مادر: متن زیر به قلم مادری مبتلا به ام اس در مورد هدیه روز مادر نوشته شده است. این موضوع از این جهت دارای اهمیت است که افراد جامعه، خصوصا خانواده بیماران صعب العلاج موضوع رو از نقطه نظر بیماران ببینند.

چیزی که من در ده سال گذشته برای روز مادر خواسته‌ام، مادی نیست. نه گل، نه جواهرات، نه بلیط اسپا. آنچه واقعاً برای این تعطیلات می‌خواهم، و حتی به فرزندان خودم هم مربوط نمی‌شود، این است که جامعه مادران دارای معلولیت را به رسمیت بشناسد. من مادری با بیماری ام‌اس هستم و برای این روز خاص، فقط می‌خواهم اتفاق ساده بیفتد.

هدیه روز مادر : قضاوت کمتر، درک بیشتر

می‌خواهم بدون اینکه کسی به من نگاه بدی بیندازد، در بخش معلولین پارک کنم. ممکن است به نظر برسد که حال من بهتر از دیگران است، اما مگر بیماری شکل مشخصی دارد؟ اگر از کلیشه‌ها پیروی کنیم، من باید ناراحت باشم – من جوان‌تر هستم و در سی سالگی با تشخیص فلج چهارگانه ام اس مواجه شدم.

اما در چنین شرایطی من کوتاه می آیم، زیرا من داستان این شخص دیگر را نمی دانم، همانطور که آنها داستان من را نمی دانند. اگرچه من دوست دارم وقتی دیگران با بچه‌هایم در محل معلولان پارک می‌کنم، به جای فرضیات، دست تکان بدهند و لبخند بزنند.

کادو روز مادر: قدردانی بیشتر از بدن

معجزه دیگری که دوست دارم در روز مادر دریافت کنم، قدرت حذف این جمله است: “حوصله ام سر رفته است.” خستگی مزمن واقعی است. من 55 کیلو وزن دارم، اما باری 200 کیلویی بر شانه هایم حس می کنم. من نمی توانم پای راستم را بلند کنم.آن هم کسی که که قبلا در ماراتن می دوید و همزمان دو شغل داشت. اکنون بیماری من به بدن من اجازه نمی دهد تا بعد از ساعت 5 بعد از ظهر کار زیادی انجام دهد. من نمی توانم با بچه هایم آنطور که آنها می خواهند بیشتر اوقات بازی کنم. شاید جالب نباشد اما شعار من این است: فقط زندگی کن. هیچ دلیلی برای بی حوصلگی وجود ندارد. بیرون برو، رنگ ها در حال تغییر هستند. چیزهای زیادی برای دیدن وجود دارد. با نوزادان خود بازی کنید نوجوانان خود را به سینما ببرید.

مسئله فراتر از کسالت است. اگر بدنی دارید که شما را دوست دارد، آن را دوست داشته باشید. آن را به هر شکل که هست دوست داشته باشید. بدن خود را بدون توجه به وزن آن دوست داشته باشید. با آن مهربان باشید.

من فقط زمانی لاغر شدم که تشخیص داده شد ام اس دارم. و هضم این مسئله ساده نبود.

و بیماری ایست. این چیزی است که بیماری واقعی می تواند انجام دهد. درد همیشه فیزیکی نیست.

روز مادر: رقابتی در کار نیست

من می خواهم در دنیایی زندگی کنم که مردم در مورد بیماری من شک نداشته باشند یا بیماری ها را مقایسه نکنند. همیشه از من می پرسند:

“آیا واقعا آنقدر مریض هستید؟”

من هر روز با شرایط بیماری ام سر و کار دارم. آخرین کاری که باید انجام دهم این است که به شما ثابت کنم چقدر بیمار هستم. بیماری یک مسابقه نیست. دوست دارم در روز مادر مسابقه از من دور شود (و دور بماند).

هدیه روز مادر: از طرف حانواده

آیا قرار است در مورد آنچه از خانواده ام می خواهم صحبت کنم؟ منظورم این است که چه چیزی می توانند به من بدهند که قبلا نداده اند؟

بچه هایم زمانی که نمی توانستم حرکت کنم، زمان بازی خود را برای من تطبیق دادند. من پل بازی لگو آنها شدم، در حالی که آنها با شادی اطراف من را می ساختند روی زمین دراز کشیده بودم. این فقط یک نمونه کوچک از بسیاری از موارد است. آنها همچنین شیرین ترین چیزها را به من می گویند و همیشه با من صحبت می کنند که می دانند من بیشتر از بیماری ام هستم. رویاهای آنها رویای من را بالا برده است.

شوهرم هم سخاوتمند است. او تا زمانی که بتواند از خانه کار می کند و همیشه وقتی راه می رویم دستم را می گیرد تا من زمین نخورم. در را باز می کند و من را سوار ماشین می کند.

بنابراین در حالی که یک آرزوی من آگاهی بیشتر در مورد مادرانی است که دارای معلولیت هستند، حدس می‌زنم که به هیچ چیز دیگری از خانواده‌ام نیاز نداشته باشم.

اگرچه … شکلات همیشه خوب است، درست است؟

منبع هدیه روز مادر: آنچه یک مادر مبتلا به ام‌اس واقعاً برای روز مادر می‌خواهد

داروخانه شبانه روزی اینترنتی امید