از شدت جراحات و ورم صورت و خون‌ریزی پیشانی شکسته‌اش، آن‌قدر عکسش را به همدیگر نشان داده‌اند تا مطمئن شوند گمشده‌شان همان صاحب عکس است.

در ۱۶ سالگی جانباز شده‌ است، ترکش یک دور اساسی توی تنش زده است.

از سر و پیشانی‌اش شروع کرده، شکمش را دریده، توی بازویش هم ساچمه‌ای فرو کرده و رگ سیاتیکش را پاره کرده و هر دو تا پا و یکی از دست‌هایش را دچار آسیب جدی کرده است.

ولی یک کلمه‌ طلایی دارد که در تمام مدتی که کنار تختش ایستاده بودم فقط همان را از زبانش می‌شنیدم.

از شدت درد لب می‌گزید و چشم‌هایش را محکم می‌بست، به محض آرام شدن موقتی‌اش، یک «خدایا شکرت» غلیظی به زبان خشکش جاری می‌شد.

از آن‌ها که از دل برمی‌آیند و لاجرم بر دل می‌نشینند، از آن‌ها که یک الهی رضا برضائک و تسلیماً لامرک و قضائک توی‌شان دارند.

شایان ذکر است: ابوالفضل کمالی جانباز ۱۶ ساله‌ای است که در حادثه تروریستی گلزار شهدای کرمان دچار سانحه شد.

راوی: زهره نمازیان

انتهای خبر/ طهماسبی https://armanekerman.ir/vdch6-nzv23nkzd.tft2.html