رهبر زمان را تنها نگذارید

پدرش علی‌اکبر و مادرش سکینه نام داشت. احمد تا دوم متوسطه درس خواند. او سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. هم‌زمان با آغاز جنگ تحمیلی احمد نیز به عنوان پاسدار وظیفه راهی جبهه‌های نبرد شد. او سرانجام دوم دی‌ماه سال ۱۳۶۵ در آبادان بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

 

بخشی از وصیت‌نامه شهید؛

ای دوستان و آشنایان و ای کسانی که بعد از ما وارث انقلاب خون‌بار اسلامی هستید، بدانید که من آگاهانه و عاشقانه زندگی در جبهه و مبارزه با ستمکاران را آغاز کردم و شرکت در جبهه و جهاد مقدس اسلام را برای خود سعادتی بزرگ می‌دانم.

از خدای مهربان ملتمسانه می‌خواهم که مرا از بنده‌های واقعی خودش قرار داده و مرگم را شهادت در راه خود رقم بزند.

 

خواهران، برادران، پدران و مادران، از شما می‌خواهم که: رهبر زمان را تنها نگذارید و مخلصانه گوش به فرمان نایب بر حق امام زمان (عج) باشید که قطعاً رستگار خواهید شد.

سخن شهید خطاب به همسر و فرزندانش:

همسر عزیزم! میثم، شیما و یاسر عزیز را همچون سربازان امام زمان (عج) تربیت کن که ان‌شاءالله جزو خادمان اسلام ، قرآن و امام عزیز باشند. به آن‌ها بگو که: رسالت اسلامی‌ خود را در اجتماع، به بهترین نحو انجام دهند و پیام خون شهدا‌ را به اجتماع برسانند.

همسرم! من در دنیا هیچ‌کس را جز تو نزدیک به خود ندارم و تو تنها وارث من هستی پس خوب به وصیتم گوش کن تا بعداً عمل کنی.

همسرم! من روزه قضا دارم، از بدهی‌هایم خوب مطلع هستی، کسی حق ندارد تا تو زنده هستی طلب ارث کند حتی فرزندانم و حق دخالت در زندگی تو را کسی ندارد، کسی هم از طرف من از پدر و مادرم ارث نمی‌برد و راضی نیستم که فرزندانم بعد از من از پدر و مادرم طلب ارث کنند؛ حتی بعد از مرگ آن‌ها هم راضی نیستم و من خودم را محروم از ارث پدر و مادر می‌دانم.

آخرین وصیت من این است که؛ خودت مرا ببخش و از تمام کسانی که از منه حقیر بد‌ی دیده‌اند طلب عفو و بخشش کن. به درستی که خداوند حق‌الناس را نمی‌بخشد، مگر طرف از انسان راضی شود.

 

منبع: نوید شاهد

انتهای خبر/ طهماسبی

  https://armanekerman.ir/vdch–nz-23nkqd.tft2.html