بنابر گزارش بیبیسی، مطالعهای جدید نشان میدهد که ممنوعیت استفاده از تلفنهای همراه در مدارس، با بهبود نمرات دانشآموزان یا افزایش رفاه روانی آنها ارتباط حتمی و مستقیمی ندارد. این تحقیق که اولین مطالعهی جامع و جدی از این نوع محسوب میشود، توسط دانشگاه بیرمنگام انجام و در مجلهی معتبر Lancet منتشر شده است.
در تحقیق مورد بحث که ۱,۲۲۷ دانشآموز از ۳۰ مدرسهی مختلف در انگلستان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند، نشان میدهد که کیفیت خواب، نوع رفتار در کلاس، میزان ورزش و مدت زمان استفاده از تلفن همراه در کل روز توسط دانشآموزان، با و بدون ممنوعیت استفاده از تلفنهای همراه در مدرسه، تفاوت معناداری ندارد.
بااینحال، نتایج جزئیتر تحقیق دانشگاه بیرمنگام نشان میدهند که استفادهی زیاد از تلفنهای همراه، مخصوصاً برای چککردن بیهدف و مداوم شبکههای اجتماعی، میتواند در برخی از دانشآموزانی که مشکلات خانوادگی و زمینهی افسردگی دارند، باعث کمشدن فعالیت بدنی، کاهش کیفیت خواب، بهدستآوردن نمرات پایینتر از قبل و ایجاد رفتارهای ناپسند در کلاس شود.
دکتر ویکتوریا گودیر، نویسندهی اصلی مطالعهی دانشگاه بیرمنگام میگوید که یافتههای این تحقیق بههیچوجه مخالف ممنوعیت استفاده از تلفنهای همراه در مدارس نیست، بلکه پیشنهاد میدهد که این ممنوعیتها بهتنهایی کافی نیستند تا بتوانند اثرات منفی استفاده از تلفنهای همراه را کاهش دهند.
جو رایری، مدیرگروه کمپین دوران کودکی بدون تلفن هوشمند، اظهار داشت که نتایج مطالعهی دانشگاه بیرمنگام تعجبآور بود؛ زیرا معلمان پیوسته به کمپین او، گزارش داده بودند که ممنوعیت تلفن همراه در مدارس برای آنها بسیار مفید بوده و تاثیرات خوبی روی دانشآموزان آنها گذاشته است.
بنابر تحقیق جو رایری، مدت زمانی که کودکان درحال استفاده از تلفنهای همراه هستند، بهطور میانگین چهار تا شش ساعت برآورد میشود که مقدار بسیار زیادی از زمان مفید کل روز آنها را به خود اختصاص میدهد. او خواستار قوانین سختگیرانهتری برای ایمنتر و غیراعتیادآور کردن شبکههای اجتماعی برای کودکان شد.
تجربیات دانشآموزان و معلمان نیز در مطالعهی موردبحث مورد بررسی قرار گرفت. برخی از دانشآموزانی که بههمراهداشتن تلفن همراه در مدرسهی آنها ممنوع بود، بیان کردند که این ممنوعیت باعث کاهش قلدری و بهبود مهارتهای اجتماعی شده است. بهعنوانمثال، یکی از دانشآموزان مدرسه Twyford در غرب لندن، میگوید که ممنوعیت تلفن همراه در مدرسه باعث شده است که بیشتر با دوستانش معاشرت کند و کمتر به شبکههای اجتماعی معتاد شود.
اما دانشآموزانی که مجاز به آوردن و حتی استفادهکردن از تلفنهای همراه در مدرسهی خود بودند، معتقدند که یادگیری استفادهی ایمن و کنترلشده از این دستگاهها بهتر از منعکردن کلی آن است؛ بهطوریکه مدیر مدرسه Holy Trinity در بیرمنگام، بیان کرد که باید بهجای منعکردن، به دانشآموزان خود بیاموزیم که چگونه از تلفنهای همراه در محیطی ایمن و کنترلشده استفاده کنند.
نویسندهی مقالهی مورد بحث، معتقد است که این مطالعه میتواند به بحثها دربارهی ممنوعیت استفاده از تلفنهای همراه توسط دانشآموزان زیر ۱۶ سال بریتانیا شدت بخشد. برخی مدارس بر این باورند که مسئولیت این مسئله بر عهدهی والدین است و دولت انگلستان نیز گفته که معلمان دارای راهنماییهای مشخصی برای مدیریت استفاده از تلفنهای همراه در مدارس خود هستند.
مقالههای مرتبط
مدیر پژوهش دانشگاه بیرمنگام میگوید که ممنوعیت استفاده از تلفنهای همراه در مدارس، بهتنهایی نمیتواند مشکلات مربوط به کودکان و نوجوانان را حل کند و نیاز به اقدامات بیشتری برای کاهش زمان استفاده از تلفنهای همراه احساس میشود. اما همچنان برخی والدین و معلمان معتقدند که این ممنوعیتها میتواند به بهبود رفتار و مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کمک کند.
در نهایت، ممنوعیت آوردن و استفاده از تلفن همراه در مدارس، موضوعی پیچیده است که به بررسی دقیق و همهجانبهتر نیاز دارد. مطالعات و تحقیقات انجام شده در این زمینه، نتایج متفاوتی را نشان میدهند و نمیتوان بهطورقطع گفت که این نوع از ممنوعیت، راهکاری مؤثر بوده یا خیر. بهنظر میرسد که رویکردی جامع و چندجانبهتر برای حل این مسئله ضروری است که شامل آموزش نحوهی استفادهی مسئولانه از فناوری، ایجاد محیطی جذاب و پویا برای دانشآموزان در مدارس و اتخاذ سیاستهای متعادل و هوشمندانه درمورد استفاده از تلفن همراه در مدارس میشود.
source