کروپنیه و تاونرو در مطالعه با سه بونوبوی نر در مرکز پژوهشی شناخت و حفاظت از میمون‌ها در ایالت آیووا کار کردند. در طول آزمایش، یکی از بونوبوهای نر روبروی تاونرو می‌نشست و یک خوراکی، مثلا انگور یا بادام زمینی، زیر یکی از سه لیوان روی پنهان می‌شد. اگر تاونرو لیوان درست را برمی‌گرداند، بونوبو جایزه را دریافت می‌کرد.
در برخی آزمایش‌ها، تاونرو مستقیماً می‌دید که خوراکی زیر کدام لیوان قرار داده می‌شود؛ اما در برخی دیگر، دید او با یک تکه مقوا مسدود می‌شد. بعد از مخفی‌شدن خوراکی، او ۱۰ ثانیه صبر می‌کرد و سپس یکی از لیوان‌ها را برمی‌گرداند.
محققان فکر می‌کنند که شاید شامپانزه‌ها و بونوبوها دارای نظریه ذهن هستند
بونوبوها ظاهراً می‌دانستند تاونرو چه زمانی خوراکی را دیده است. در آزمایش‌هایی که او خوراکی را دیده بود، آن‌ها با صبر و حوصله منتظر می‌ماندند تا لیوان درست را انتخاب کند. اما در آزمایش‌هایی که دید او مسدود شده بود، بونوبوها به لیوان درست اشاره می‌کردند تا او را از محل خوراکی باخبر کنند. تاونرو می‌گوید: «آن‌ها فورا متوجه وظیفه خود می‌شدند و می‌دانستند به کجا اشاره کنند.»
مسن‌ترین بونوبو، میمون نری به نام کانزی، بیشترین تلاش را برای جلب توجه تاونرو به خرج داد. این میمون ۴۴ ساله که همیشه به دنبال خوراکی خوشمزه است، در طول مطالعه بارها با اشاره و ضربه‌زدن برای جلب توجه تاونرو و اطمینان از دریافت غذای خود، به او کمک کرد.
تحقیقات نشان داده‌اند که شامپانزه‌ها می‌توانند تشخیص دهند که دیگران از چیزی بی‌اطلاع هستند و بر همین اساس، شیوه‌ی ارتباط خود را تغییر دهند. برای مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که شامپانزه‌های وحشی با تولید صداهای خاص به اعضای گروه خود که از حضور یک مار در نزدیکی بی‌خبر بودند، هشدار می‌دادند. رفتار مشابهی در نوزادان انسان نیز دیده شده است؛ آن‌ها حتی پیش از توانایی صحبت‌کردن، به چیزهایی که دیگران از آن‌ها بی‌خبرند اشاره می‌کنند.
بیشتر بخوانید
یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که توانایی درک ناآگاهی دیگران و اقدام بر اساس آن، احتمالاً به آخرین نیای مشترک انسان‌ها و بونوبوها بازمی‌گردد که بین شش تا هشت میلیون سال پیش زندگی می‌کرد. این پژوهش نشان می‌دهد که خویشاوندان میمون ما می‌توانند حالات دانستن و ندانستن دیگران را بفهمند و از این اطلاعات برای هدایت رفتارهای ارتباطی خود، بدون نیاز به زبان پیچیده، استفاده کنند.
با‌این‌حال، هنوز مشخص نیست که آیا میمون‌ها صرفا به دنبال خوراکی هستند یا انگیزه‌ی بیشتری در کار است. کروپنیه می‌پرسد: «آیا آن‌ها می‌دانند که برقراری ارتباط، وضعیت ذهنی فرد مقابل را تغییر می‌دهد؟ یا این درک بعداً در روند تکامل انسان به وجود آمده است؟» تیم پژوهشی امیدوار است که در آینده به این پرسش پاسخ دهد.
با توجه به اینکه بونوبوها بومی جنگل‌های جمهوری دموکراتیک کنگو هستند و به دلیل از‌بین‌رفتن زیستگاه و شکار، در معرض خطر انقراض قرار دارند، ممکن است انجام آزمایشات روی آن‌ها دشوار باشد. کروپنیه امیدوار است این تحقیقات مهم انجام شود و نشان دهد بونوبوها تا چه حد به انسان‌ها شباهت دارند. او می‌گوید: «بونوبوها نقش مهمی در کمک به انسان در درک جایگاه خود در دنیای طبیعی دارند.»
source