انتهای آرزوی من شهادت است

عادت دارم با دشمنان داخلی بجنگم

شرم دارم از اینکه وصیت‌نامه بنویسم زیرا هرچه قدر که فکرش را می‌کنم و هر آن گونه که خودم را در برابر پاسدار و خادمانی همچون پسر ۱۳ ساله به نام حسین فهمیده قرار می‌دهم از شرم عرق سرد بر جبینم سرازیر می‌شود و شرمم می‌آید خود را در مقابل این عزیزان سرشار از ایمان و عشق به حساب آورم.

مدت یک سال است که از جنگ تحمیلی علیه ایران می‌گذرد، ولی موفق نشدم به خط مقدم روم و نتوانستم با گلوله‌ای گرم سینه خصمان جنایتکار را نشانه روم ولی با این حالی که موفق نشدم که با دشمنان عراقی بجنگم اما این سعادت نصیبم است که با دشمنان داخلی بجنگم و ان‌شاءالله که بتوانم شر چند نفری از این منافقان و این گروهی که در قرآن بدترین گروه خوانده شده‌اند را از سر این ملت مستضعف کوتاه گردانم و بلکه اگر خدا این سعادت را نصیبم کرد به آرزوی محبوبم برسم. 

منتهای آرزویم من شهادت است

خدایا در این مورد تنها از تو یاری می‌خواهم و امیدوارم به منتهای آرزویم که همان شهادت است، نائلم گردانی. زیرا تا به حال گرچه در مسیرت گام برداشته‌ام، اما نتوانستم کمک شایانی به اسلام بکنم شاید بتوانم با دادن خونم دینم را ادا کنم.

 آیا مگر می‌توان بدون خلوص و صفای قلب و پاکی نیت به لقاالله دیدار خدا، تنها معشوق عاشقان از خود رسته، تنها مراد جانبازان از خود رهیده، پیوست. راستی چه خوب هدایت یافتند و چه زیبا معنی هستی و زندگانی را دریافتند. دریافتند که باید بنده خدا بوده و راه قرب خدا پیمود و چه زیبا و دلربا کوتاه‌ترین راه، حکیمانه‌ترین راه، ایثارگرانه‌ترین راه و جانبازانه‌ترین راه شهادت را یافتند.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/ س

  https://armanekerman.ir/vdcftedyxw6djya.igiw.html