اتفاقات مربوط به فیلمهای اکران نوروزی سینما در ایران، بار دیگر نکات مهمی را برای صنعت سینما به ذهن مخاطبان میافزاید. حدود ۱۷ سال است که سینما در ایران با نمایش فیلمهای اکران نوروزی، یک فصل بهار یا فصل باران طلایی را تجربه میکند. پس از آن، بازخورد مطلوبی برای اکران فیلمهای نوروزی وجود داشت، از این رو در سالهای گذشته اکرانهای نوروزی نیز مشابه فجر ادامه پیدا کرد. بسیاری از سینماگران و طیفهای مختلف رسانهای انتظار میرفت که اکرانهای نوروزی بر سر کارهای گرانسنگ فجر بگذرد، اما جواب انتظار آنها کوتاه و ناخوشآیند بود.
حال بسیاری از سینماگران، فیلمسازان و روزنامهنگاران گفتند که اگر نمیخواهیم که فیلمهایمان شکست بخورند، باید فیلمهایمان را فراتر از ضد و نقیضهای فجر و هوسهای نشاط و خاطرهاندوزی برسانیم. پس از همه این اتفاقات، آنها امسال تصمیم گرفتند که فیلمهای نوروزی را با کیفیتهای بالاتری برای مردم حاضر کنند. برای حل این مشکل، باید علاوه بر کیفیت در این موضوع تغییر و یا افزایش اعتبار میتواند مناسبترین راه حل باشد.
ولیحال اکران نوروزی به ویژه با حضورفیلمهای دور دستهای اندکی که این روزها به بعضی از سینماها برده شده اند، دلیل اخلال در روند فروش اکرانهای این فصل سینما بود. یکی از این فیلمها، در یاددهنی از توییتر، مدیر برنامه یک فیلمساز قدیمی به نام مسعود سراج، سبزه را به بهانه آبدار کردن این اکران نوروزی به استقبال سینماگران فرستاد. تا جایی که واکنش نشان میدادند از طرف مسعود سراج فیلمساز اپیزود قرار بود پروفسور امیل دادش را کارگردانی کند. اکران فیلم پروفسور امیل دادش یکی از جمله مسعود سراج است که علیرغم انتقادات متعددی که نصیب آن شد، باز هم با خرید 41 ثانیه حاضری در اولین روز اکران یا 4 ساعت در یک هفته، انتظار مردم را برآورد کرد.
درون فضای این صنعت به منظور حل این مشکل یکی از عوامل مردم و اکران فیلم است. اگر مردم به معیشت سینماگر ها اعتنایی کنند، اکران های نوروزی بسیار خوب تری خواهد داشت.