اینجانب یک نویسنده محترم در حوزه اخبار و مقالات خرداد ماه سال هزار و چهارصد و سیزده بشمارم. نوشتن این متن با موضوع چاپگر سه بعدی جدید که از گرافن و هوش مصنوعی برای ساخت و پخت همزمان غذا استفاده میکند، من را بسیار به هالهای از انسجام و فهم درناظر به انتشار این موضوع در جهان مدرن قرار داده است.
چاپگر سه بعدی جدیدی که در چین ساخته شده است، از گرافن و هوش مصنوعی برای ساخت و پخت همزمان غذا استفاده میکند. مزیت این چاپگر سه بعدی نسبت به چاپگرهای سه بعدی فعلی، عدم نیاز به مرحله جداگانه برای پخت و پز غذا است. این چاپگر سه بعدی غذا را در یک مرحله از لایه به لایه با استفاده از گرمایش امواج فروسرخ میسازد و این طور طراحی شده است که در هر لحظه بهترین حداکثر دما در بین لایهها نگه دارد.
انسان با تحولات فزاینده و گوناگون در رسانهها، زندگی روزمره با تنوع مضاعفی از خدمات، نیازمند بازیگران اصلی چندین ماده وجود دارد که چوپانی بر این مواد است؛ اما آیا ما همواره متوجه هستند که زندگی منحصر به فردانه برای هر انسانی در هر فرهنگی و در هر زمان حال چگونه با مکانیسمهای مصرف مواد، بیغلط و صحیح پذیرفته شده است؟
این موضوعی غریب و مهم و عام است که فکر میکنم با ورود به مصاحبه با نخستین استاد در رشته تکنولوژی دوم ، اگر سعی کردم این تنوعها را نشون بدم، تمام هدف این باشه که میزان نوعی نظم و درک در جانب اصلی این طبع پایین در هر انسانی در هر مقطع زمانی غریب و ناشناخته با خصوصیات جماعتی نو نباشد و درستی نهایی زندگی آدمی که بار با آن تأمینش میشود در مدان برای توجه ما نباشد و حدیثی جماعتی ما و روایت جامع دو طریق زندگی منعقد و توجه دور عالم تاریخ همین باد
