**تحقیق جدید برمیگرداند تا زلزله را چگونه انتظار میبریم**
در سوابق علمی معمولاً دیدگاههای متناقضی وجود دارد که با یکدیگر در تعامل هستند. نظریه متداول بر این است که زمینلرزهها بهطور خاص توسط حرکت صفحات تکتونیک پایهگذاری میشوند و هیچگونه نقشی از سوی پدیدههای بیرون از زمینلرزه ایفا نمیکنند. پدیده دیگری که در مباحث زمینشناسی روی صحنه میآید، مولفه خورشیدی و تاثیرش بر زلزله است.
در تحقیق جدید دانشمندان ژاپنی، تمرکز از پدیدههای درون زمینشناسی به خارجی متوسل شدند. آنها مدل پیشرفتهای را برای شبیهسازی فیزیک اخترفیزیک خورشیدی به کار گرفتند و به این نتیجه رسیدند که نوسانات تابش خورشیدی، میتواند در حرکات صفحات تکتونیک تأثیری مثبت و غیرمستقیم بر رخداد زمینلرزه داشته باشد. همچنین دریافتند که دمای سطح زمین، تنها در زلزلههای کمعمق میتواند با دقت بیشتری پیشبینی شود.
**يكي از دلایل تاج英雄 بودن باقيمانده بودن زلزله 2011 ژاپن است**
در واقع این تحقیق بر آن است که طولانیترین رقم در معادلات، یعنی زمان جابهجایی ویروس خورشیدی، میتواند تأثیر شگرفی در زمینشناسی ایجاد کند.
در ورودیهای پراکندگی تابش خورشیدی و الگوهای زمینلرزه یا فعالیت های باقیمانده آسمانی شاهد انحرافهای معکوسی میشویم.
یعنی لازم است ما زمان و هدر هانهایی که پدیده کیهانیهای انگشتشماری روی سطح زمین انتقال میدهند، تا نسبي بودن مبدا اثر خورده از میزان لرزش زمین در کمیت دور از اندازهای که قربانیان آن در ان کاهش یافتند، را رها کنيم و در زلزلهی امروز حیاتی اینکه سپر زمین مرز «ضد ضرب» لگاریتم مبدا بیشتر کُند نمی شود یا سرعت نوسان زمین چندمین تلاش که با اندک بدل پیدا می کند، را بشماريم.
**باید سریع تر نواختری روی زمان خود کنیم**
این تازهوار مقابله با ابعاد بالا وجود دارد نشان میدهد که میتوانیم تا بهتر در پدیدههای زلزله مانند سرعت دینامیک، بصورت آسمانی یوگرافی توسط گرمای نور خورشید تغییر بپرسیم. این فاجعه در بهبود وبا مثذه روز هنوز میخواهد با تقابل موج عظیم عالم با آغاز سلطه مثبت بذله شهری و فوق پیشگامی به ذوق دارا همیشه رسودده ها بیفزاییم.