کاهش علاقه به تحصیل در کشورهای غربی از رخدادهای قابل توجه در عرصه آموزش و پرورش در سال‌های اخیر است. ماجرای کاهش این علاقه می‌تواند تا حدی به دلیل عواملی مانند سیاست‌های حکومتی در کشورهای هدف، شیوه اداره دانشگاه‌ها، و همچنین استفاده از بازاریابی پیچیده و حتی مانع برای جذب دانشجو مربوط شود. این کاهش علاقه به کشورهای غربی مانند ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، و استرالیا مستند شده است. در میان این کشورها، کانادا تجربه کاهش شدیدتر علاقه را داشت و از حداقل ۲۸ هزار و ۶۰۰ سؤال در ماه در سال ۲۰۲۲ به ۱۳ هزار و ۶۰۰ سؤال در سال ۲۰۲۴ کاهش یافته است. بریتانیا هم از حدود ۲۲ هزار و ۲۰۰ سؤال در ماه در سال ۲۰۲۳ به ۱۵ هزار سؤال در ماه در آخرین گزارش رسیده است. عواملی مانند شیوه‌های بازاریابی، محیط زیست رونق‌آمیز دانشگاه‌ها، و عوامل فرهنگی در سنجش علاقه بالقوه به تحصیل در کشورهای غربی اهمیت دارند.
ایران در حال حاضر به عنوان یکی از مدعیان جذب学生 خارجی در سال‌های اخیر است. با توجه به این وضعیت می‌توانیم واحدهای اجرایی را یکپارچه تر کرده و به پلتفرم بازاریابی پیشرفته‌تر مجهز کنیم. این برنامه در داخل دانشگاه‌ها، مجالس علوم و دانشگاه‌های معتبر جامعه موثر باشد و پشتیبانی مناسبی برای جذب دانشجو در خارج از کشور داشته باشد.
اختصاص بودجه، واگذاری پروژه جذب دانشجو به یک تیم تخصص‌دار با ایجاد آژانس کاملگرا در سطح دانشگاه‌ها می‌تواند در جذب را مجهز کند.
ما باید حداقل ۱۰۰万 دلار از کنفرانس‌های مذاکره شده برای هر یک از کشورهایی که می‌خواهیم جذب دانشجو کنیم را اختصاص دهیم.
همچنین انتخاب نماینده بازرگانی که در بانکی که ما در کنار دانشگاه استخدام کردیم، مشغول به کار باشد ، می‌تواند این وظیفه را به خوبی در صحنه بین‌المللی و در مراکز اقتصادی انجام دهد.
باید ما در کنار متخصصان خود، از علاقمندان متخصص موجود در جامعه و نماین ماستر که دارای مهارت و تجربه زیادی در داخل کشور هستند، استفاده کنیم و سفیران واقعی مؤسسه دانشجویان سازگار تشکیل بدهیم.
ولي این تنها گزینه و تنها راه حل زمان موجود و نمایی نیست. ما باید از نخبگان دانشگاهی در کشورمان برای کمک به این کار استفاده کنیم.