فناوری‌های پوشیدنی، به‌خصوص پارچه‌های لمسی، در چند سال گذشته به شدت رشد کرده‌اند. در ابتدا، یک تلاش برای حاوی سنسورها و فناوری‌های νέورولوژی در لباس‌ها بود. اما محدودیت‌های بسیاری وجود دارد. برای مثال، پارچه‌های لمسی بدون لمس چندان کارایی ندارند. برای جبران این کمبود، یک گروه از محققان در دانشگاه ناتینگهام ترنت، آزمایشگاهی تحقیقاتی در آلمان و دانشگاه بوزن بولزانو در ایتالیا، پارچه‌ای را ابداع کردند که حرکات انگشت را بدون نیاز به لمس تشخیص دهد.
این پارچه فقط با حرکت انگشت اشاره در فضای بالای پارچه، می‌توانستم وظایفی مانند روشن کردن لوازم برقی، پاسخ به تماس‌های تلفنی یا کنترل تلویزیون‌های هوشمند را انجام دهد. در نسخه اولیه این سیستم، کاربر حلقه‌ای را روی انگشت اشاره خود می‌پوشد. این حلقه میدانی مغناطیسی ایجاد می‌کند که بر مقاومت الکتریکی ۴ حسگر مغناطیسی-مقاومتی که در یک آستین پلی‌استری بافته شده‌اند، تأثیر می‌گذارد. سپس ریزپردازنده‌ای با بررسی تغییر مقاومت هر حسگر، موقعیت سه‌بعدی انگشت را در فضای بالای آستین شناسایی می‌کند.
حرکات مختلف انگشت به دستورات متفاوتی اختصاص داده شده‌اند که به دستگاه الکترونیکی متصل به‌صورت بی‌سیم ارسال می‌شوند. در این نمونه اولیه، کاربر می‌تواند فقط با حرکات ساده انگشت، در محیط واقعیت مجازی جلو برود یا به طرفین بچرخد. هر حسگر از لایه‌ای نازک پلی‌آمید تشکیل شده که با لایه‌هایی از مس و کبالت پوشانده شده است. این لایه سپس دور سیم نازک الکتریکی پیچیده شده و در غلاف پلی‌استری قرار می‌گیرد تا نوار مستقل را تشکیل دهد که درون پارچه بافته می‌شود. در آزمایش‌ها، این حسگرها حتی پس از ۷ بار شستشو در ماشین لباس‌شویی همچنان درست کار می‌کردند.
با وجود پیشرفت‌ها در تکنولوژی‌های پوشیدنی، هنوز رخدادهایی هستند که باید به آنها توجه کرد. مثل این نمونه، که دارای دو محدودیت عمده است. اول اینکه پارچه‌های لمسی اغلب نیاز به لمس دارند که به ضرر عدم انعطاف‌پذیری آنها می‌رود. علاوه‌براین، مقاومت این نوع پارچه‌ها به محیط زیاد است، مثلاً به وجود آب یا تعریق زیاد.
اما در حال حاضر، تمام این مشکلات توسط محققان حل شده‌اند. حسگرهای لمسی جدید بدون لمس طراحی شده‌اند که حلقه مجهز به آهنربای ۳ در ۵ میلی‌متری را روی انگشت اشاره کاربر می‌پوشد. این حلقه میدانی مغناطیسی ایجاد می‌کند که بر مقاومت الکتریکی ۴ حسگر مغناطیسی-مقاومتی که در یک آستین پلی‌استری بافته شده‌اند، تأثیر می‌گذارد. سپس ریزپردازنده‌ای با بررسی تغییر مقاومت هر حسگر، موقعیت سه‌بعدی انگشت را در فضای بالای آستین شناسایی می‌کند.
با این پارچه، کاربر می‌تواند در محیط‌های مرطوب به راحتی کار کند و کارایی بیشتری داشته باشد. بر همین اساس، محققان گروه رخداد برخی پیشرفت‌های باشکوهی را ابراز کرده‌اند. برای مثال، دکتر پاسیندو لوگودا، محقق ارشد دانشگاه ناتینگهام ترنت، این فناوری را انقلابی در منسوجات الکترونیکی خوانده است. این پارچه، علاوه‌بر دوام و قابلیت شستشو در ماشین لباس‌شویی، بر ظاهر و راحتی لباس را نیز تأثیر می‌گذارد.