صفحه头: علم و فناوری میتواند راهی برای تامین انرژی بدون گرم کردن زمین باشد.
متن آغازین:
دانشمندان در تلاش هستند تا به جای انرژیهای فسیلی، روشهای نوآورانهای برای انرژی خانگی به وجود بیاورند. یک نمونه از این تلاشها ساخت باتریهای هستهای با عمر طولانی است. از آنجایی که این باتریها از مواد رادیواکتیو برای تولید برق استفاده میکنند، میتوانند منبع قابل اعتماد انرژی در دورههای زمانی طولانیتر باشند.
در همین تلاشها، محققان دانشگاه نرمال نورثوست در چین برای نخستین بار باتری هستهای متشکل از کربن رادیواکتیو را ساختهاند که میتواند ۱۰۰ سال عمر کند. این باتری میتواند برای تامین انرژی دستگاهها در مکانهای دور از دسترس، از اعماق دریا گرفته تا فضا استفاده شود.
کربن به شکل سه ایزوتوپ در طبیعت وجود دارد: کربن ۱۲، کربن ۱۳ و کربن ۱۴. کربن ۱۴، ایزوتوپ پرکاربرد اما کمیاب است که به نام رادیوکربن شناخته میشود. میتوان از این کربن برای ساخت باتریهای هستهای استفاده کرد که از آنجایی که نیمه عمر این مواد رادیواکتیو به صدها سال میرسد، میتوانند منبع قابل اعتماد انرژی در دورههای زمانی طولانیتر باشند.
به گزارش ایسنا، محققان یک ساعت هستهای با استفاده از یک نیمه رسانای ترکیبی ساخته شده از سیلیکون و کربن ساختند که توان خروجی ۴۳۳ نانووات را دارد. این گروه بیش از چهار ماه است که یک لامپ الایدی که با این باتری تغذیه میشود را روشن نگه داشتهاند.
محققان مطمئن هستند که باتری میتواند به طور دائم دستگاههای قابل کاشت مانند ضربانسازها یا رابطهای مغز و کامپیوتر را تامین کند. با این حال، عملکرد باتری حتی در دمای شدید منفی ۱۰۰ درجه سانتیگراد تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد حفظ میشود.
بهرهگیری از باتریهای هستهای میتواند گزینه موثری برای فناوریهای قابل کاشت باشد. همچنین میتواند در فضا برای تامین انرژی کاربرد داشته باشد. این باتریها میتوانند در مکانهای دور از دسترس تامین کننده اصلی انرژی باشند.
درجه بیانیه:
ایزوچار بیوتی سیپی، موسسه تحقیقاتی است که این پروژه را در دست اجرا دارد. آنها میگویند که باتری این ساعت، قلب و مغز انسانی را با انرژیهای مناسب تأمین میکند. بسیار همانطور که برخی از بانکهای بالینی در حال کار با این باتریها هستند.
بهرهبردی طولانیتر از باتریهای معمولی تضمینی این است که باتری بیشتر عمر دارد. از این رو، باتری در فاصله زمانی بسیار طولانیتری از تولید تا اتمام عمر فعال است. در بیشترین مدت تافنز، هنگامی که با باتری اتصال برقرار است، هیچ باتری وجود ندارد. باتریها ایدهآل هستند اگر آنها به مدت زمان طولانی عمل کنند.
گفته میشود که در این پروژه، ترکیب کربن رادیواکتیو با هر دو شیوه جلوتر از کلاسیک مایع بدن اعصاب، کرنال و گشتوگو از معضل عوارض برای مردان است. در مقابل، باتریها به خوبی با چشمها برای تابهای کوچکی که از وات دی سکتور مواجه شدههایند هماهنگ هستند.
گرایش به الکترودهای که با شیوههای شدهاند حسّسن را بیشتر باعث میشود. نوجوانان میتوانند به اقتضای سن خود و یا با پیشرفتهای بهتر در سازگاری داشتن گهوارهٔ سمبادی مفضله کارشان برای آنکه با این باتریها بیشتر آشنا شوند و طرحهای مصرف به تولید که متضمن سلوک بیشتری از وقتی که اشیاء با این باتریها هستند است.