اجسام کیهانی معجزه آسا، چگونه ایجاد می‌شوند؟ burial جدیدی در جهان ستارگان آشکار شده است که می‌تواند تاریخچه عمر ما را تغییر دهد. در این مقاله با PSI ر.J1719-1438 ب حضورتان است، یک ستاره منحصر به فرد که به سیاره الماسی تبدیل شده است.
تپ‌اخترها، جسم‌های پُرجرم از ستاره‌های نوترونی هستند که طول عمر آنها بسیار کوتاه است. آنها دارای میدان‌های مغناطیسی قدرتمندی هستند که با اندازه کمی، جرم ستاره‌ای equivalent دارند. این تپ‌اختر، یک میلی‌ثانیه‌ای است که علاوه بر اینکه دارای میدان مغناطیسی در حدود یک تریلیون بار قوی‌تر از میدان مغناطیسی زمین است، میدان مغناطیسی آن با محور چرخشی ستاره همسو نیست. در نتیجه، این جرم آسمانی در دورانی عالی است.
PSI.R J1719-1438 دارای سیاره‌ای به نام 1438b است که یکی از بزرگ‌ترین سیارات الماسی که تا به حال کشف شده است، است. جرم این سیاره تقریباً مشابه سیاره مشتری است. دانشمندان بر این باورند که PSI.R 1438b زمانی ستاره‌ای بوده که لایه‌های بیرونی آن توسط تپ‌اختر پرجرم‌تر از بین رفته و بقایایی از خود به جای گذاشته که عمدتاً از کربن تشکیل شده است. سیاره PSI.R 1438b، سیاره‌ای است که ساختار محکمی از الماس‌ها دارد. الماسی که تقریباً 5 برابر زمین است و قطر آن به 60 هزار کیلومتر می‌رسد. این سیاره همچنان در دورانی زیاد است.
تپ‌اخترها، در نظریه‌های فیزیک، به عنوان قسمتی از دسترسی ما به جرم آسمانی، در پایین‌ترین سطح فیزیکی درجات جرم را نشان می‌دهند. تپ‌اخترها به تئوری بنیادی فیزیک مرتبط هستند که صرفاً به برقراری انرژی کافی در یک ماژول مربوط می‌شود. در حال حاضر، طبق آن راکستر تئوری قرارگرفتیِ به دست آمده، ستاره بی‌انتهای در عالم وجود دارد که طرح و شکل آن گوناگون است و در آنها هم فرش‌های أما ندرخشان و هم فرش‌های نقابدار به نظر می‌رسند.