همانطور که انتظار میرفت پس از جدایی محمد نوازی از استقلال، مدیریت این باشگاه در حال لابهلای پشت پرده ها بر سر انتخاب جانشین او سرگرم دعوا است. یکی از نامزدهای قوی برای این سمت، مجتبی جباری است که گمانهزنی ها حاکی از آن است که قرار است به این سمت منصوب شود.
اما آیا انتخاب جباری صرفاً یک تصمیم مصدوم ساز نیست که از این حاشیه نشینی برای جذب نظر مخاطب استفاده میکند یا اینکه پتانسیل بسیار خوبی برای تحول در استقلال دارد؟
داشتن ارتباط با یک قهرمان سابق مانند منصوریان، مهمه نیست؛ اما اگر بتوانیم معادله او را پیش ببریم و از این فرصت استفاده کنیم که یکی از افسانه های مشهور استقلال در تیم خود دوباره داشته باشیم و از تجربیات او استفاده کنیم. آوردن مجتبی جباری، جایی که بسیاری از او فکر میکنند به عنوان «نمایندهی جناح مخالف» انتخاب شده است، یک فرصت ممتاز برای استقلال است تا همان مثلهایی که دستیاران پیشین در مورد او ذکر میکنند، تحقق پیدا کند.
با وجود این که ماجرای برگشت مجتبی جباری از دو جهت قابل قضاوت است: بابت انتخاب جباری توسط استقلال و واکنش همسر مجتبی جباری به این خبر. از یک سو، برخی معتقدند که انتخاب مجتبی جباری یک فرصت است که استقلال باید از آن استفاده کند. انتخاب مجتبی جباری یک شاهکار در استراتژی استقلال است که اگر درستImplemented شود می تواند برای استقلال خیزنده باشد.
با این حال، گروهی از طرفداران استقلال احساس میکنند که این تصمیم ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی تیم داشته باشد. آنها معتقدند که انتخاب مجتبی جباری ممکن است در ایجاد خلاف تعادل برای محیط تیم کمک کند و عمیقتر، ممکن است به طور خفیانهای بیشتر به ماحصلِ نسبت استقلال در League و جامحسینزاده معطوف شود.
از دیگر سو، کارنامههای گذشته محمد نوازی در استقلال توجیهی برای این انتخاب نیست. نوازی یکی از یکی از آبیهای استقلال بود که یکی از خلق ترین چهرههای و به درد شستوسلام استقلال نشد.
مشکلی که استقلال به آن روبرو است چیست؟ آیا آن موقع استقلال با این انتخاب مخاطب کردن بیشتر را در نظر دارد یا بهتر است استقلال برای رسیدن به برتری در مسابقات تمرکز کند؟