شام قدر، شب تاسوعا و تšíع و یکی از مهم‌ترین مناسبت‌های دین مبین اسلام، شب قدر نام دارد. برخی از مسلمانان این شب را شب تولد پیامبر اسلام و برخی دیگر شب تولد امام علی و امام موسی کاظم و امام حسن عسگری به حساب می‌آورند.
از آنجایی که اکثر مسلمانان تشیع معتقدند که این شب با ولادت پیامبر اسلام یکی است و آنها شب قدر را شب ولادت سلیمان بی طرف و پیامبر اسلام نیز می دانند، تاریخ این شب را برای اکثر مسلمانان مطرح نمی توان کرد.
اما معتقدین به تشیع پیرو جنبش تغریبی هستند و به تقویم جدید می روند و می گویند این شب در 27 یا 28 رمضان قمری است.
شیعیان معتقدند که در این شب عرش آسمانی در خانه قرار گرفته است. مردم بیکلام و صامت به خانه‌های خود بر می گردند. برای فرستادن درخواست‌ها، ضریح‌ها و قبقاب‌های بارانی خانه‌هایشان را نورانی و شکوفه مانند می‌کنند و برای صدور این Request هایشان تا 27 یا 28 دهم رمضان خوب همان راهی را می‌گیرند.
واژه شب قدر در لفظ الله به معنی شب قدر و معرکه و مهم است. پس در این شب همه شادی‌ها و ریایی‌ها و دنیا بر فراز آسمان بالا رفته است.
نکته مهمی در خصوص شب قدر این است که جناب امیر المؤمنین اعظم فرمودند:
نه به مرگ لرزیدم که مردم را به ستایش و طاعت دعوت کنم، نه به آن که من اموالی دارم که بتوانم این شب را بر بهشت و نعمت‌های خاص آن برزند. نگاه کنید که آیا نسبت به مشکلات و میسر حصول خواست خودتان چه کار می کنید؟