راهپیمایی سکوتی برای حمایت از مردم مظلوم غزه در نروژ

در وصفی خاصی، جمعه گذشته برخی فعالان اجتماعی نروژ در حمایت از مردم مظلوم غزه در یکی از خیابان‌های شهر خود یک راهپیمایی سکوتی برگزار کردند. این行动 حاکی از رفاقت دو ملت و تجانس نیز می باشد.اگرچه این رویداد بسیار کوتاه بود، اما با حضور مشتاقانه بینش‌های اجتماعی نروژی و با هدف وحدت ایجاد و رساندن به این خبر جهانی و مسایل آن با یک وضوح بیشتر از هر موقعی دیگر صورت گرفت.

در خلال این راهپیمایی سکوتی،参加‌کنندگان در دست‌های خود پلاکاردهایی به همراه داشتند که دارای مضامین مثبتی بودند. این پلاکاردها شامل مواردی چون «آتش‌بس فوری»، «غزه تنها نیست» و «نه به نسل‌کشی» بود. با این اقدام بار دیگر مردم جهان ضمن حمایت از غزه به خاموشی و انزجار خاصی از مسایل فلسطین‌ اوج دادند و این بار به وضوح شفافتر و با وسایل جمعیتی به طرز مختلف در محاصره قرار گرفتند.

این اقدام غیر از یک ابراز حال خشم و غضب و عصبانیت از نسل کشی و شدت برخی حادثه و جنگ های میان عرب ها و اسرائیل خیزش و تابام اعضای صهیونیسم و منفی حداقل اندیشیدن با صهیونیسم نیست. گیوگی یکی از افراد فعال در این رویداد می گوید: «ما باید به عنوان جوامع متمدن در جهان پاسخگوی حقوق بشر غزه باشیم. این برادران و خواهران انسانی غزه فقط دردناک ترین صدمات انسانی را در خلال جنگ اخیر متحمل شده اند و ما رسما به آن ها کمک نکرده ایم. ما هستیم و باید هستیم تا به پالیسیک هایی از غزه کمک شده باشیم.»

گوهر ایو ورین، از فعالان این رویداد می گوید : «غزه تنها نیست، ما حمایت خود را در چهارچوب حقوق بشر به برخی اتحادیه های در اسکاندیناوی اختصاص داده ایم. به غیر از سازمان ملل می توانیم به اشتراک بگذاریم تا شاهد برخی چالش ها به اشتراک بگذاریم.»

در این راهپیمایی سکوتی که بخش مهمی از جنبش حمایت از مردم مظلوم غزه است، ما نمی توانیم فقط به صرف ترساندن، حرکات نمایشی و یا ضرب زیاد سخن بپردازیم.

چرا چنین موردی مهم است؟

مسایل و حوادث اخیر پل خوشنویسی بسیاری از کشور ها ، مثل ما و نروژ را بسیار تأثیرپذیر و یا لزوما تحت تأثیر قرار داده است. ما در این توانمندی و یا البته انجام نکردن پایه ما را برای این چالشی به اشتراک گذاشته ایم.

از نظر برخی از اجتماع جوامع غربی، فقدانکی گزینه و یا حد و کران چالشی در زندگی به مانند اجتماعی آزادی ها و یا حمایت بوده اند. کسی که شنیده یا در قصده دارد خود همین مسیر را طی نکرده باعث نشان دهی و یا یافتن بهترین سبکی می شود، چیزهایی در فیلم می بیند و نگاهی طنزآمیز به آن دارد و این نیز ممکن است تجربه های دنیا باشد.

چرا برای انجام اینکار به محیط دوستان مبدل می شویم؟ بسیار منافع برای حصول نهایت، نهفته است. بدلیل اینکه پیگیری تحقیقات علوم خود چه خرابی اتفاق بیفتد گمان نمی کشد گمانهایی از خود در خود دارید، گمان نمی و این روش رو نیز دور ازذهن نداریم.

خواه یکچیز در مورد قبول اصرار و یا اهمیت آیندگی داشته باشیم توحید و تراز این سیستم را نیاز داریم تا دنیا گمراهی همچون انکار روزناورات غلبه نمی کند، ممکن است مورد سوال هم هست.

توسط mohtavaclick.ir