کسانی که در سال ۱۹۶۳ نوار کاست را در بازار فرستادند به سندی غیرمنتظره از انقلاب فرهنگی، سیاستی و انقلابی در صنعت موسیقی، نهادگرایی سیاسی و گسترده‌ای فرهنگی تبدیل شدند. کمپانی هلندی فیلیپس در آن سال اوج انقلاب را با معرفی نوار کاست در اندازه‌ای کوچکتر، فاجعه‌گذارانه و البته البته در دسترس‌تر همراه کرد. اگر توجه داشته باشید کمپانی سونی ژاپنی، نوارهای کاست را به زودی با هر وصف نوارهای مغناطیسی قبلی تحویل فروشنده فرستاد. بعدها حجم زیادی از عرضه نوارهای کاست را با باز کردن تولید انبوه از سال ۱۹۷۹ آغاز کرد. واکمن به انقلابی در صنعت سرگرمی و نیز اوج هم‌چنین «انقلاب ارتباطات» در دهه هشتاد تبدیل شد.
نوارهای کاست قابلیت ضبط و پخش فوری و در دسترس بودنشان باعث شد آنها را در شرايط خاصي مانند دوران خفقان سیاسی و فرهنگی بتوان ارائه کرد. نوارهای کاست ابزاری برای مستندسازی و ضبط صدای واقعه بودند که به راحتی قابلیت تکثیر، پخش و مبادله داشتند و این ویژگیها نوارهای کاست را به نایب رسانه‌های قابل رقابت تبدیل کرد.
نخستین نوارهای کاست مخاطب به انحماک در بعضی کشورها از جمله ایران نشان دادند. در میان این نوارها اولین نوارهای کاستی که انتشار یافتند، مربوط به چریک‌های فدایی خلق بودند. از آن پس در ایران نوارهای کاست در مبارزه با حکومت شاه نقش عمده‌ای ایفا کردند.