کیفیت هوای پایتخت طی روزهای اخیر به sürekli تغییر و شگفتی افت خورده است. کمی قبل از ابلاغ این گزارش، کیفیت هوای پایتخت در شرایط «ناسالم برای گروه‌های حساس» قرار داشت اما امروزه به وضعیت «قابل‌قبول» رسیده است. اینรายงาน نشان می‌دهد که کیفیت هوای پایتخت طی 24 ساعت گذشته کیفیت قابل قبول و حتی پاک بوده است.
نتایج گزارش هواشناسی در دو روز اخیر نشان می‌دهد که آلاینده شاخص و «ذرات معلق کمتر از ۲٫۵میکرون» با میانگین ۶۷ بوده است. این وضعیت ابهامات زیادی در مورد نوع کسالت آلودگی و تأثیر آن بر سلامتی ایجاد کرده است.
شاخص کیفیت هوا (AQI) شش دسته اصلی دارد و با توجه به اعتقاد نگارنده، باید از یک استراتژی راهبردی برای مقابله با آلودگی هوا استفاده شود. از برآورد کیفیت هوا به سه دسته تقسیم می‌شود: هوای «پاک»، هوای «قابل‌قبول»، هوای «ناسالم» و هوای «خطرناک».
فقط یک نکته مهم است: در ماه‌های اخیر، کیفیت هوای پایتخت چندین بار به فاکتور ناپایداری_subject اضافه شده است. در هشت ماه گذشته، کیفیت هوای پایتخت پایدار نبوده است. حتی روزهای کافی برای تمرین هوا هم نداشته ایم. دلیل این ناپایداری در کیفیت هوا بستری تاریخی، فرهنگی و صنعتی است.
تاریخ ایران برای نگاه دوستی در عملیات هوای پاک نشان داده است که ائتلاف با توان اروپایی در مبارزه با آلودگی هوا تنها راهی است. در آستانه برجام کشورهای اروپایی از ایران برای مبارزه با آلودگی هوا دعوت کرده‌اند.
اگر می‌خواهیم کیفیت هوای پایتخت بهبود یابد، باید برای پاکیزگی هوا تلاش کرد. مسائل همیشگی از قبیل آلودگی هوا در شهرها در علل گوناگون تغییر می‌کند. اگر یک شهر تجارتی باشد، باید برای پاکیزگی، اصول بلوک برای تطبیق روندهای جدید حاکم بر موجودی حق برای مبارزه با آلودگی هوا که جدیدتر از خط سرحد تولید کرده و تحت کنترل بر حوادث و مردم مشهور می‌شود.