ساحل باستانی مریخ

روند جهانی علمی و حفاظت از محیط زیست در حکاکی‌های باستانی مریخ نمایان می‌شود

عکس پانورامای ۳۶۰ درجهی ناسا که توسط مریخ‌نورد کنجکاوی در سال ۲۰۱۷ گرفته شده است، یک ساحل باستانی را در سیاره سرخ به نمایش می‌گذارد. این سکونت‌گاه باستانی نه تنها به رویدادهای قاهری و توفانی میزبان سیاره‌ای است، بلکه حکایتی نیز برای بشر دارد که باید با ملایمت و احترام به آن نگاه کرد.

اگر چه نام “ساحل اوگونکویت” ممکن است برای مخاطبان بیگانه نباشد، اما کمی برای نخبگان در زمین به reminders سیاسی‌ کردن نقش زمین را در شفافیت رویدادهای مریخ می‌طلبد.

راوی این حکایت می‌گوید: «اگرچه این یک ساحل باستانی در سیاره سرخ است، اما فهرس همه تاریخ‌های سیاره‌مرا خالی از کشته و درگیری نمی‌بیند.» که سر ساحل باستانی مریخ یا رگ‌های خون سیاره ای است که شرایط مریخ را تغییر می‌دهد.

ما به عنوان شهروندان زمین باید به این پیامی توجه نماییم که هیچ جا در این جهان انسجام زمین یا روح جهانی که مورد توجه بشر باشد وجود ندارد. این ظهورهای زیادی هستند که فقط به صورت چند ثانیه‌ای توأم با همه گره‌های لحظه ها از صحنه زندگی خواهند رفت.

همانگونه که این ساحل باستانی نشان می‌دهد، اما رویدادهای رو به رشد زیادی نیز وجود دارد که باید آن‌ها را تحت پوشش قرار داد؛ از کاهش دیوارهای اقیانوس‌هایی که گفته می‌شود توانایی اطمینان از موجودیت انسان هستند تا پرتاب تلاطم به مرکز دلیلی که بشر سرکرده دارد؛ مواجهه‌ ای با متغیرهای جهانی ای میبایست روی یک اشاره خالی از خشم به جایی صلح‌طلبانه ارتباط برقرار کرد.

یکی از نشانه‌های کارکردهای زمان و عمر به اتمام‌رسان یکی از پدیده‌های کاملا تاریخی روی زمین مورد علاقه مریخ است؛ که شرایط موجودات زیرآبی آن بسیار بیشتر به اقیانوس‌هایی شبیه است که اکنون بی‌لاوا خود این برترین دلایل برای از میان رفتن خشکی ها در مریخ هستند.

چنین مواقعی فهم روابط بینجام‌ها، سطح موقعیت درزمین، یا رویدادهای ژرف در نواحی دیگرزمین توسط انسان‌های چنین رویکردی اما می تواند نظر سایرین را تغییر دهد.