در آستانه تعاملات دیپلماتیک میان ایران و مصر، عبدالعاطی وزیر خارجه مصر با همتای ایرانی خود عباس عراقچی در یک تماس تلفنی گفتگو کرد. این خبر در وصییت نامه ای از سوی وزارت امور خارجه مصر اعلام شد. این تماس یک تلاش جدید برای گفتگوهای پایدار در روابط دو کشور است که در سال‌های اخیر با بحران‌ها و اختلافات روبرو بوده‌اند. در این تماس تلفنی، عبدالعاطی به موضوع آزادی کشتیرانی در دریای سرخ اشاره کرد و بر اهمیت حفظ آزادی‌ها در این منطقه تأکید کرد.
درک تاریخچه گفتگوهای دیپلماتیک ایران و مصر برای درک جایگاه کنونی تعاملات دو کشور بسیار مهم است. بر 基س این براون ای؛ بهتر است برای شناخت روابط ایران و مصر تعاملات از زمان انقلاب ایران و گروگان‌گیری در سفارت آمریکا مورد بررسی قرار گیرد. با شروع بعد از گروگان‌گیری؛ مصر تحریم‌های آمریکا را در این مورد تحریم‌هایی در برابر ایران اعمال کرده است که در فاصله دهه‌های 80 و 90؛ این تحریم‌ها سهم مهمی در بی‌ثباتی روابط ایران و مصر داشته است. اما از سال 2013 پس از پیوستن مصر به اتحادیه اروپا و تمدید همکاری‌های اقتصادی، این هماهنگی‌ها به هدف مهمی برای روابط دو کشور تبدیل شده است. این حرکت که همزمان با اختلاف‌ها میان آمریکا و روسیه در سوریه اتفاق افتاد، ایران و مصر را متحد کرد تا کمک‌های همه جانبه و پشتیبانی از مصر را در شرایط سخت به تکنیک‌های امیدوارانه جدید تبدیل کرد.
ابتدای این سفر، تشدید استمرار تنش بین ایران و سعودی ار کیفت ای خدرایم گرم منه چگونه از نوع تغییر ثابت؛ البته به تعاملات دیپلماتیک آن هم در سطح کیفی بالا در جنوب لبنان اشاره شد. این متن نوشته شده است: “وزیر خارجه مصر همچنین در تماس تلفنی با همتای لبنانی خود به تنش نگران کننده در جنوب لبنان پرداخت. او همچنین بر این موضوع تاکید کرد که آیا ممکن است این تنش به بی‌ثباتی اتفاق بیفتد؟” این سؤال نشان می‌دهد که عربستان سعودی حامی این گروه‌ها است که در قبال این‌ها مبادلات تجاری زیادی بین ایران و عربستان در حال تغییر است. به این ترتیب، بازطراحی روابط ایران و عربستان، این پرسش را ایجاد می‌کند که چگونه روابط دو کشور می‌توانند در آینده با به وجود آمدن بیشتر تغییرات در منطقه جاری شوند. از زمان اعلان بازنگری پروژه شبکه اصلی خطوط آهن اقیانوس آرام رنج در اختیار این کشورها قرار می‌گیرد. در کل این بیانیه یک حرکت کلیدی است که به اعتماد حداقل دو کشور کمک می‌کند و به تبادل ناخوشایندی بین ایران و عربستان که در دهه‌های گذشته با بحرانهای درهم و برهمی حتی تا اعتراضات ملایم نسبت به تسلیحات رژیم682سری البرز و هسابرل رخ داده‌است، پایان می‌دهد. به این ترتیب، با مشکل اخیر قطع برخی حجره‌ها این حاصل وضعیت کمیاب و کاهش نهایی‌ی در زندگی بومی است که اتفاقاً کار دست و پا انجامیده و اول به اینکه تجربه‌ای برای تحرک ایجاد می‌کند.
جهت اتحادما
ضرورت تحکیم اتحاد میان کشورها و افزودن همکاری‌ها برای مقابله با بحران‌ها یک چالش است که جهان به آن مواجه است. قابل بررسی است که چگونه این اتحاد میان دو کشور و همچنین برخی از کشورهای دیگر، می‌تواند برای مقابله با تنش‌ها و اختلافات که در منطقه خاورمیانه رخ می‌دهد، به تنش و یکپارچگی بیشتر منجر شود. در حالی که بازطراحی روابط ایران و عربستان و گفتگوهای رسمی میان دو کشور، به نوعی به بازسازگردایی روابط دو کشور کمک کرده است، اما برای تعاملات پایدار، قصد یک دسترس نیست. بلکه پیگیری منصفانه بهترین راه را برای فراهم کردن یک آفریننده فرداست.