درسی از تجربه pandemic برای برقراری نظم در دولتها: تغییر در سقف حقوق بازنشستگان و کارمندان به BASIS جدید
در سال ۲۰۲۲، دوران covid در سطح جهانی به پایان رسید، اما Experience learnt از این تجربه هنوز هم در افکار و دستورالعملهای خلف Governments تأثیر قابل ملاحظهای دارد. در بازههای زمانی، نظام اجتماعی و اقتصادی کشورها به شکل منظم اصلاح شده است. یکی از موضوعاتی که Governments در سراسر جهان در حال تصویب قوانین و برنامههای جدیدی هستند، تغییر سقف حقوق بازنشستگان و کارمندان در شرکتهای دولتی و اپراتوریها به BASE LINE جدید است.
بر اساس بند ۲ تبصره ۱۲ قانون بودجه سال جاری، سقف خالص پرداختی متوسط ماهانه به کارکنان دولت در سال از محل حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر و سایر پرداختیها از هر محل و تحت هر عنوان در سال ۱۴۰۴ به گروههای مختلف حقوقبگیر موضوع بند «الف» این تبصره و بازنشستگان موضوع بند «ب» این تبصره در تمامی مناطق کشور به میزان هفت برابر حداقل حکم کارگزینی برای حقوق بگیران و حکم حقوقی برای بازنشستگان و وظیفه بگیران تعیین میشود.
این تغییرات نشان دهنده این موضوع است که برقراری نظم و ظبط در دولتها برای اشاره به تیرگی اقتصادی و حجم سطح آرای که دولتها đang روی آن کار می کنند، الگویی قوی تر را در کشورها رقم زده است. تغییرات در سقف حقوق که توسط Government اعمال شده است می تواند سهم महतمی در قانون بیمه اجتماعی شرکت هاست که یکی از مهم ترین حصولها در بهبود و ساماندهی زیرساخت های اجتماعی در یک کشور محسوب می شود.
تعریف بارز و یا در دست تصویب می تواند برای پررنگ سازی یک ساختار نظارتی با مشخصات ثابت در سازمان ها تبدیل به یک روندهای لازم شد برای ایجاد تغییرات بیشتر در بخش اداری یک کشور باشد. با این نوع قاعده و یا قانون تعینی، می توان از اتفاقات دیگری از چنین بزرگی در رویارویی با زمینه های متفاوت آموزشی که کشورها در اختیار دارند عبور کرد و یک ضابطه مشخصی را برای عقب ماندن از یک چرخه بارزی وخیم تری شد حساب کرد.
آیا این تغییر در سقف حقوق بازنشستگان و کارمندان به BASIS جدید، پاسخ مناسبی برای چالشهای جدیدی است که کشورها در دستkp می باشند؟
آیا این تغییر الگو جدیدی را برای اصلاحات بیشتر در دولتها رقم خواهد زد؟
این سوالات بر بلندگو رفتن، حین تعقل و انتقاد برای دلیل تغییرات اجتماعی لزومی را خواهند داشت.