صفحههای جدیدی از یک آسمانخراش پیشرفتگرایانه در تفلیس گرجستان که توسط دفتر معماری زاها حدید (ZHA) طراحی شده است، منتشر شده است. این آسمانخراش، که به نام برج سیتیزن شناخته میشود، همراه با ترکیبی از مفاهیم هیجانانگیز معماری مدرن است. مرکز این ساختمان، در استخر خودی یک جنگل پر از کوههای پیچ و خمدار الهام گرفته از هیکل طبیعی گرجستان است و فضاهای باز و تراسهایی را ایجاد میکند که یک زندگی مظاهر اجتماعی ارائه میدهد.
اداره معماری زاها حدید درباره پروژه پروژه میگوید: «برج سیتیزن الهام گرفته از بافت اطراف، یک آگاهی از تپههای پیچ و خمدار است که درههای رودخانهها را میگذرانند و به حاشیه های شهر تبدیل شدهاند. یک ترکیب پیچیده اما طبیعی از شهر و طبیعت است. آنالیز دقیق از شرایط محلی باد و تابش خورشید در طراحی کورآن استفاده شده است تا با دادن آسایش بهینه به ساکنان و بازدیدکنندگان، همچون میدانهای عمومی، تراسهای باز و فضاهای تفریحی تضمین شود.»
اگرچه این سیستم عمودی با بتون و فولاد، جایی که است، دوستدار محیط زیست محسوب نمیشود، و معماران ادعا میکنند که از تأمین کنندگان محلی، محصولات بازیافتی و تأمین انرژی در ارتفاع سعی میکنند. این آسمانخراش به سیستم جمعآوری باران و مجدد استفاده از آن خواهد بود. علاوه بر این، پوشش گیاهی توکار خواهد بود که از بسیاری از آب نیاز نمیتواند داشته باشد.
سمت دیگر آسمانخراش بسیار پرهزینه است. پلان از 57،000 متر مربع فضای داخلی است و طبقههای پایین کارگاهها را در بر میگیرد، در حالی که طبقات بالایی ملک خانههایی مجلل است. DESIGN FORCE راً باتبقات پایینتر تراسهای فیزیکی هستند که در داخل آنها پارکهای خیابانی در نظر گرفته شدهاند. در طبقههای بالاتر، تراسهای عمدتاً در بالک طبقات مسکونی تبدیل شدهاند. از سازههای بزرگ و پیچیدهای که ظاهراً عمل به یک سیستم انسان-صنعت و بر پایی تفکیک شده است، سروی به حکمرف به تاریخ محسوب میشود.
همچنین این آسمانخراش میتواند از مصالح بازیافتی، همچون مجتمع به كالای مرطوب همچنین به سیستم جمعآوری آب باران استفاده میکند. ساخت این آسمانخراش در سال 2028 رسماً شروع میشود.