**مطالعه نوین در مورد تأثیر موسیقی نوستالژیک بر مغز**
در باغچه حافظه‌ها، موسیقی نوستالژیک دیگر تنها چیزی نیست که یک یادآوری از روزهای گذشته را بر می انگیزد، بلکه یک درخت با ریشه‌های عمیقی است که در مغز خودمان گسترده شده است. مطالعه‌ای جدید به رهبری سارا هنسی، نویسنده مطالعه و دانشمند پژوهشی پسادکترا در دانشگاه آریزونا، نشان می‌دهد که موسیقی نوستالژیک شبکه خاصی از نواحی مغزی را فعال می‌کند که با حافظه، خودبازتابی و احساسات در ارتباط است.
**درک دلایل حس نوستالژی**
هنسی پس از نوجوانی به عنوان یک موسیقیدان و شنونده موسیقی، به علاقه ویژه‌ای به چگونگی برانگیختن احساسات و خاطرات خاصی از زمان در اثر موسیقی نوستالژیک دست یافت. او به یاد می‌آورد که زمانیکه به آلبوم سفید بیتلز گوش می‌داد، خود را در حال رانندگی با پدرش در روزهای برفی و نوشیدن شکلات داغ می‌دید. همین اتفاقات باعث شد تا او علاقه‌ای عمیق‌تر به این موضوع پیدا کند.
**چرا موسیقی نوستالژیک مهم است؟**
هدف اصلی هنسی از این پروژه درک دلیل حس نوستالژی مرتبط با موسیقی و چگونگی شکل‌گیری این احساسات در مغز در طول دوره بزرگسالی بود. زیرا موسیقی نوستالژیک ممکن است نقشی ویژه در حافظه و پردازش احساسات در سنین بالا ایفا کند. از طرف دیگر، این تحقیق به دلیل علاقه فزاینده به چگونگی کمک موسیقی به افراد دچار از دست دادن حافظه، به ویژه کسانی که به بیماری آلزایمر یا شرایط مشابه مبتلا هستند، انجام شد.
**مطالعه و نتایج**
این مطالعه شامل ۵۷ شرکت‌کننده سالم بود که شامل ۲۹ بزرگسال جوان (۱۸ تا ۳۵ سال) و ۲۸ بزرگسال مسن‌تر (۶۰ سال و بالاتر) بودند. هر شرکت‌کننده شش آهنگ که به طور شخصی برای او حس نوستالژی ایجاد می‌کرد را انتخاب کرد. سپس محققان از هوش مصنوعی برای یافتن آهنگ‌های دیگر مشابه از نظر ریتم، کلید و انرژی استفاده کردند که حس نوستالژی ایجاد نمی‌کردند. این آهنگ‌ها به عنوان آهنگ‌های “کنترلی آشنا” انتخاب شدند.
**اجزای کلیدی تجربه نوستالژی**
نتایج نشان داد که آهنگ‌های نوستالژیک، نسبت به آهنگ‌های کنترل، مجموعه گسترده‌ای از نواحی مغزی را فعال کردند. این نواحی شامل مناطقی بود که با خودبازتابی، حافظه، احساسات و پردازش پاداش در ارتباط هستند. همچنین، حس نوستالژی باعث افزایش اتصال عملکردی بین نواحی مغزی مرتبط با پردازش خود و آگاهی احساسی می‌شدند. به‌ویژه، قشر مدیال خلفی با انسولای قدامی در هنگام گوش دادن به موسیقی نوستالژیک ارتباط بیشتری برقرار می‌کرد، که نشان می‌دهد حس نوستالژی ممکن است خاطرات شخصی با اهمیت عاطفی را به روشی خاص و قوی ادغام کند.
**پژوهش و آینده**
نتایج این مطالعه نشان داد که بزرگسالان مسن‌تر در حین گوش دادن به موسیقی نه تنها احساسات مثبت بیشتری را در مقایسه با جوان‌تر‌ها گزارش کردند، بلکه واکنش‌های مغزی قوی‌تری به آهنگ‌های نوستالژیک نشان دادند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که بزرگسالان مسن‌تر ممکن است با موسیقی نوستالژیک ارتباط عمیق‌تری برقرار کنند. نویسندگان این مطالعه امیدوارند که این بینش‌ها را برای پژوهش‌های آینده با جمعیت‌های بالینی، از جمله افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، به کار گرفته شوند.
**چه میتوان کرد؟**
این مطالعه سهم علوم اعصاب نوستالژی را در ایجاد تجربه‌های عاطفی زندگی در طی عمر نشان می‌دهد. تلاش‌هایfuture برای تحقیق بیشتر در این زمینه به صورتی خطرناک برای حفظ و افزایش عملکرد مغز و ذهن در آینده می‌تواند باشد.