بهره‌گیری از انرژی‌های پایدار در جوامع مختلف دنیا به‌دنبال افزایش مداوم مصرف انرژی و آلودگی‌های زیست‌محیطی است. با این حال، آیا این نوع انرژی‌ها در کشورهای درحال‌توسعه و کشورهای پیشرفته یکسان بر توسعه اقتصادی کشورها تأثیرگذار هستند؟
تحقیق جدید که شامل کشورهای درحال‌توسعه و کشورهای پیشرفته است نشان می‌دهد که در کشورهایی که در حال توسعه هستند، مصرف انرژی‌های تجدیدناپذیر (مانند نفت و گاز) و تجدیدپذیر (مانند انرژی خورشیدی و بادی) بر رشد اقتصادی کشورها یکسان تأثیرگذار نیستند. این کشورها همچنان به منابع سنتی انرژی وابسته هستند، اما افزایش مصرف این منابع منجر به رشد اقتصادی الزامی نیست. با این حال، با افزایش رشد اقتصادی در این کشورها، تمایل به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز افزایش می‌یابد.
در کشورهای پیشرفته، رابطه‌ای معکوس دیده می‌شود. مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر به‌طور مستقیم بر رشد اقتصادی تأثیر مثبت دارد و باعث افزایش تولید ناخالص داخلی می‌شود. همچنین، رشد اقتصادی این کشورها موجب افزایش مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر می‌شود. این نشان‌دهنده تداوم استفاده از این منابع در جوامع توسعه‌یافته است.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که کشورهای درحال‌توسعه برای بهره‌گیری از مزایای انرژی‌های تجدیدپذیر نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان و ایجاد زیرساخت‌های لازم هستند. در حالی که کشورهای پیشرفته توانسته‌اند از این منابع در جهت تقویت اقتصاد خود استفاده کنند، کشورهای درحال‌توسعه همچنان در مراحل ابتدایی این مسیر قرار دارند و باید سیاست‌هایی اتخاذ کنند که به آن‌ها در گذار به انرژی‌های پایدار کمک کند.
نتایج این تحقیق می‌توانند برای سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان اقتصادی اهمیت زیادی داشته باشد. از یک سو، ضرورت سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و جلوگیری از بحران‌های زیست‌محیطی بیش از پیش آشکار می‌شود. از سوی دیگر، لازم است کشورهایی که به دنبال رشد اقتصادی پایدار هستند، به سیاست‌های بلندمددی برای توسعه فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر توجه بیشتری داشته باشند.
درنهایت، تحقیقات علمی همچنان حایز اهمیت هستند تا در این حوزه، اطلاعات کاراتر و پراهمیت‌ترین‌هایی را ارائه دهند تا در پاسخ به این پرسش‌های مهم درک دریافتی جامع‌تری در این خصوص حاصل شود.