در سال 1399، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در نمایشگاه پیامبر اعظم 14 سپاه رونمایی از مفهوم مزارع موشکی سپاه کرد که به مرحله عملیاتی رسیده بود. در این نمایش، موشک‌های دفن شده در دل بیابان، اهداف مشخص شده را با دقت بالایی منهدم کردند. این تاکتیک در تثبیت قدرت تهاجمی کشور نقش مرکزی ایفا خواهد کرد و عملاً دست دشمن برای عملیات پیشگیرانه علیه توان موشکی کشور را می بندد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال 99، یکی از دستاورد‌های خود را رونمایی کرد که برای اولین بار در جهان پیاده‌سازی شد. شلیک موفقیت‌آمیز موشک‌های بالستیک از اعماق زمین، بدون استفاده از لانچرها، سکوهای مرسوم و تجهیزات معمولی، نقطه عطفی در تاریخ فناوری‌های نظامی به شمار می‌رود. این دستاورد نشان‌دهنده میزان پیشرفت، نوآوری و مهندسی پیشرفته نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.
سامانه جدید با مدفون کردن موشک‌ها در زمین و شلیک آنها از همان محل، مسیری جدید در تاکتیک‌های نظامی ایجاد کرده است. موفقیت سپاه در شلیک این موشک‌ها که اهداف خود را با دقت بسیار بالا نابود کردند، نه تنها دوستان ایران، بلکه دشمنان قسم‌خورده آن را به تعجب وا داشت. نوآوری‌هایی نظیر ساخت شهرهای موشکی زیرزمینی، لانچرها و سکوهای متحرک و حالا شلیک موشک از دل خاک، تصویر تازه‌ای از توانمندی دفاعی جمهوری اسلامی ایران ارائه می‌دهد.
ایران سال‌ها قبل با رونمایی از شهرهای موشکی خبرساز شده بود. شهرهای زیرزمینی موشکی که در عمق زمین ساخته شدند، شاهکاری از مهندسی و فناوری بودند. این شهرها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که حتی در صورت حملات گسترده، امکان نابودی کامل آنها وجود نداشته باشد. جمهوری اسلامی ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که توانایی ساخت و شلیک موشک از سیلوهای زیرزمینی را داراست. این پیشرفت‌ها نشان‌دهنده تلاش‌های بی‌وقفه متخصصان داخلی است که نه تنها در برابر تحریم‌ها مقاومت کردند، بلکه این محدودیت‌ها را به فرصتی برای رشد و توسعه تبدیل نمودند.
تحریم‌های گسترده‌ای که علیه ایران اعمال شد، به جای ایجاد عقب‌ماندگی، سکوی پرتابی برای پیشرفت کشور شد. آنچه امروز به‌عنوان توان موشکی ایران شناخته می‌شود، حاصل سال‌ها تحمل سختی‌ها، دور زدن موانع و تلاش برای استقلال و خودکفایی بوده است. نوآوری‌های ایران از جمله شهرهای موشکی، نشان‌دهنده فلسفه‌ای است که هر محدودیت را به فرصتی تازه تبدیل می‌کند.
تحریم‌های گسترده‌ای که علیه ایران اعمال شد، توانایی ایران را در دستیابی به فناوری‌های پیشرفته به حداکثر رساند. این تحریم‌ها باعث شد متخصصان ایرانی به سراغ ابتکارات جدید بروند و از ناتوانی‌ها و نقص‌های فناوری‌ها استفاده کنند. بنابراین، تحریم‌ها نه تنها مانع پیشرفت ایران نشدند، بلکه مسیر جلوگیری از آن را هموار کردند.
این تحریم‌ها، همچنین نشان‌دهنده توانایی ایران در تطبیق با محیطی بشدت محدود و موانعی که در برابر مانع پیشرفت‌های فناوری قرار می‌دارند، هستند. در چنین شرایطی، می‌توان گفت که محدودیت‌های تحریم‌ها یک تحول در مسیر به رسیدن به مقصود ریخته شد. ممکن است ما بی‌انضباطانه روی ظاهر مساله تمرکز کنیم، اما تکیه روی آن چیزی که تحریم‌هایی ما را ناتوان ساخته، باعث که ما نتوانیم بر این چالش غلبه کنیم.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با رونمایی از مزرعه موشکی، استراتژی دشمن را به طور کامل خنثی کرد. این سامانه جدید، موشک‌ها را در داخل خاک دفن می‌کند و سپس به زمان لازم، از آنجا شلیک می‌کند. این مدل، نیاز به تجهیزات بشدت پیچیده و فعال‌تر را ندارد. قابل استنتاج است که این مدل از عدم نیاز به تجهیزات مهم در حسی از بی‌ثباتی جنبه فرهنگ‌آموز دارد. به عبارت دیگر، در تئوری یکی از ظریف‌ترین گزینه‌های استراتژی خلعウスطلح جنگ نیست. از این نقطه نظر، عدم نیاز به تجهیزات پیچیده از این دست، همه جنبه های خطیر کارکرد مزارع موشکی را ارتقا می دهد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به خوبی نشان داده که می‌تواند از محدودیت‌ها و تحریم‌ها استفاده کرده و در میدان رقابت نظامی، برتری و پیشرفت‌هایی را به دست آورد. این موفقیت‌ها، نشان‌دهنده توانایی‌های این ارگان نظامی در تسلط بر علوم و فنون مختلف است. این موفقیت‌ها، همچنین نشان‌دهنده ریشه‌های عمیق این ارگان در فرهنگ و تاریخ ایران است.
این دستاورد، هم برای ایران و هم برای جهان، نشان‌دهنده این است که محدودیت‌ها و تحریم‌ها نمی‌توانند منجر به عقب‌ماندگی و ناتوانی شوند. بلکه می‌توانند، در بهترین حالت، چراغی برای تدبیر در پیشرفت شود.
در ضمن، این تحول حاکی از این واقعیت است که تحریم و محدودیت‌ها در خودشان یک تحول را به حرکت درمی آورند. بنابراین، از آنجا که هر روز یک مرزی را ثابت می‌کند، هم مفتخریم برای ما که ایران را به پیش هم ببریم.
و این تقریبا یک موهبت ست که اگر توانمندی‌های همه روندها را در یک فریاد مسلط در چند سطر تشریح بدانیم، تمام روندها به یک تصور صریح کشانده خواهد شد. حقیقت این است که بدون رجوع به زمینه‌های نهادینه کرده مانند تحریم‌های خارجی، امکان چنین پیشرفت‌هایی وجود نداشته است.