در درک شرایط اقتصادی ایران و ضرورت uygulama شعار “سرمایهگذاری و تولید” این روزها بیشتر از پیش میشود که بپرسیم این شعار چگونه جلوی کاهش تولید و اشتغال میگیرد و چرا سرمایهگذاران تمایلی به سرمایهگذاری در بخش تولید ندارند. عریضه مشکلات اقتصادی و بخش تولید را باید به سراغ کارشناسان اقتصادی ببریم.
طباطبایی کارشناس اقتصادی مدعی است که عالية نرخهای بهره بانکی و وابستگی شدید واحدهای تولیدی به سیستم بانکی از بزرگترین مانعهایی هستند که در سر راه تولیدکنندگان قرار دارند. بنا به گفته این کارشناس اقتصادی، افزایش نرخهای بانکی از جلوی برخی از واحدهای تولیدی برمیداشت و بسیاری از آنها را به فکر تعطیلی یا کاهش فعالیت میاندازد. طباطبایی اضافه میکند که نرخهای بالای بانکی هزینههای تأمین مالی را بالا میبرد و آنگاه به قیمت تمام شده و رقابتپذیری محصولات داخلی لطمه میزند. تناقض موجود در برخی بخشهای تولید امروزه از جمله علتهای کاهش تولید و افزایش وابستگی به واردات است.
طباطبایی وقتی بحث را بر دوش عدم تمایل سرمایهگذاران به ورود به بخش تولید مینهد، میگوید که این عدم تمایل به سرمایهگذاری در بخش تولید به کاهش تولید، اشتغال و کیفیت محصولات خواهد انجامید و از طرفی این موضوع خواهد سبب افزایش وابستگی به واردات کشور شد. وی اضافه میکند که عدم تمایل سرمایهگذاران به سرمایهگذاری در بخش تولید به این علت است که از به گران بودن دانستهاند که عدم اطمینان از بازگشت سرمایه باعث شده که سرمایهگذاران با کاهش احتمال سودآوری و افزایش ریسکهای مالی، سرمایهگذاری را امتناع کنند.
وی در ادامه اضافه میکند که منافع «تحقق شعار» در ذات خود در کاهش نرخهای بانکی و تسهیل شرایط برای واحدهای تولیدی قرار دارد. طباطبایی معتقد است که دولت میتواند با ایجاد زیرساختهای لازم و حمایت از نوآوری و فناوریهای جدید، به تحقق شعار سال کمک کند و در مسیر اقتصادی سالمتر و پویاتر قرار بگیرد.
چند روز گذشته با حضور محمود عباس در تهران روی دالان گذر همین موضوع موضوع مورد بحث قرار گرفته بود. در گفتگویی، اسعد صالحی از فعالان حوزه کار میگوید که متاسفانه بحث اقتصادی و بررسی نظرات کارشناسان اقتصادی، موضوعی نیست که در رسانههای زیادی報 میگیرد. وی در ادامه صریحتر میشود و میگوید که امروزه عربستان باعث شده که ملیت ایران در خدمت حداقل شغل در عربستان باشد. میگوید که با وجود پروژههای بزرگ و اقتصادی بزرگی که وجود دارد، مساله مهم این است که شاید باید تغییر در قانون اساسی ما انجام شود، مثل اینکه بخواهد تغییر به سهم větší در مدیریت اقتصاد صورت گیرد.
وی معتقد است که واقعا اصلیترین دلیل کاهش اقتصادی و رکود در ایران تحمیل بعضی قوانین و مقررات ساختاری برای نظام اقتصادی است و در تسکین مشکلات اقتصادی کماکان ما با مشکل تجربهای هستیم و همه در حال محاق کمک برای حل مشکلات این کار میكنیم و هیچ اتفاقی در همیشگی اتفاق نمیافتد. صلاحی میگوید که برای توسعه اقتصادی، ما خیلی باید تلاشمان را افزایش دهیم.
وی در ادامه میگوید که اصل کلید برای حل یک تسکین برای مردم و کارگر واقعی، این است که قانونی بیایم که سازمانهای مالی، اقتصادی را مگر منظمی در ایران داشته باشیم و حالا در خاطر ما فردا تراز عربستان هم سختتر میشود و در اینجا برای اقتصاد، مثل کار طالوتی نیز نباشد. تا این روزها، فقط اندک تعداد از افراد در ایران میتوانند در میان مستقلین با این انگیزههایی که دارند، که مالی بخش خصوصی را با بخش عمومی فنواکان کری زیر بگذارند و هم بصورت شهرستانی با وام امکانات داشته باشند.
ایران هم در این روزها بسیار کهن متاسفانه یک اقتصاد ورشکسته دارد که برای حل این مساله، در بحث خوری است از جمله اینکه، به زنان موضوع حضور را در کار به کارمندان داشته تا اندک مقادیر برگست برای همراه داشته باشند. وی اضافه میکند که هر موضوع بسیار خوب است و من در تمام فرهنگ خانواده وقتی خبره در مگر اقتصاد مبهم، به حرفهایشان اشاره میکنیم، شروع به سررسیدرگی و دریابی میکنیم.