حادثه این روزها به 班 مدرسه تیزهوشان در مسیر جاده ملکان – بناب وقوع کرد. طبق گزارش‌های اولیه، اتوبوس با دقت راننده و بارش باران و لغزندگی جاده دچار حادثه شد. در این حادثه، ۲۳ دانش‌آموز سرپایی پس از انتقال به بیمارستان مرخص شدند و ۳ دانش‌آموز به همراه راننده مینی بوس به خاطر توصیه پزشکان تحت درمان قرار گرفتند. دادستان عمومی و انقلاب آذربایجان شرقی دستور بررسی دقیق موضوع را به پلیس راه انتظامی استان صادر کرد تا نسبت به تهیه گزارش کامل و انجام اقدامات لازم برای برخورد با مقصر یا مقصرین حادثه، اقدام قاطعانه‌ای را به عمل آورد.
حالا، سوال این است که چرا این حادثه روی داد؟ آیا این یک حادثه اتفاقی بود یا آنهایی که در این حادثه نقش داشتند، در مقابل ممانعت و نقض قوانین دخالت داشتند؟ همچنین سوال اینکه آیا این حادثه ناشی از عدم توجه راننده به طور منحصر به فرد در یک شرایط بد آب و هوا بود و آیا عواملی از جمله شرایط جاده‌ای، سپرینگ‌های بد جاده، استاندارد ناکسی شدن موتور و فنی بودن روتوبوس و تکیه‌گاه نداشتن از راننده و افراد درون اتوبوس به عنوان عواملی مؤثر در این حادثه وجود داشت.
در کجای این کشور در حال حاضر چنین سوانح و حوادثِ دهارشده‌ای را در این کانال مشاهده می‌کنیم و چرا سازماندهی راه‌ها، وضعیت جاده‌ها، خودروهای عمومی و شرایط اورژانس و بیمارستان‌ها برای پاک‌سازی کشور از چنین وقایع و حوادث منفی و لغزنده‌ای کم اهمیت تلقی می‌شود؟ سوال است که آیا مثلاً مشاور رئیس جمهور یا مشاور رئیس مجلس چگونه پاسخ می‌دهند به اینکه چرا باید در مقطعی از مسیری که حالا به علت برف باری، برکه‌هایی تشکیل شده که با ماشین هیچ بتونه حرکت کرد؟