در یک جهش انقلابی درเทคโนโลย حمل و نقل غذایی، محققان آمریکایی و دانمارکی موفق به تولید خمیر سویا در شرایط فضایی شده‌اند. این یافته‌ها به همه ما نشان می‌دهد که آیا مواد غذایی در فضا می‌توانند تغذیه نماییم. اگر قبلاً در ذهن خود پرسیده‌اید که آیا می‌توانیم غذاهای مغذی در فضا تولید کنیم و اینکه آیا این غذاها با طعم غذاهای زمینی یکسان خواهند بود، باید بدانید که تحقیقات اخیر روی خمیر سویا حاوی جواب پنهانی است.
در یک مطالعه که در مجله iScience منتشر شده است، محققان موفق به تولید خمیر سویا (میسو) با طعم مطلوب در ایستگاه فضایی بین‌المللی شده‌اند. اما این خمیر سویا با تفاوت هایی در طعم و رایحه نسبت به میسوهای زمینی ساخته شده از سویا تفاوت دارد. در این مطالعه، محققان بسته‌های خمیر سویا را به طور برهنه در فضا مدار قرار داده‌اند و این تخمیر غیرقابل انتظار در طول 30 روز رخ داده است.
محمد علی ستاری، محقق دردانشگاه صنعتی شاهرود می گوید: در شرایط فضای مدار زمین به دلیل کمبود گرما و ریزگرانش، تشعشع افزایش یافته است که این شرایط باعث شده که خمر سویا متفاوت از نمونه‌های زمینی باشد.ما از این تفاوت‌ها بر میدانی استفاده کردیم تا رابطه بین رفتار میکروارگانیسم ها در محیط های بافت فضایی پایدار و پوسته فضایی بتوانیم کشف نمائیم.
اکنون که این تحقیقات در حال انجام هستند و میسوی فضایی تولید شده، برای ما این سوال را بوجود می‌آورد که آیا تولید غذای آماده و تخمیر در فضا می‌تواند راهی برای حمایت از میهمانان آتی فضا و محدودیت‌های غذایی در سفرهای فضایی باشد؟ در واقع آیا می‌توان از میسو به عنوان یک غذای مغذی برای انسان در مسیری بسادگی نسبت به غذاهای خشک آماده شده، برای کمک در سفرهای طولانی‌مدت فضایی استفاده کرد؟ برای به دست آوردن جواب این سوال، بیشتر باید به کشف و سوالات دیگری در زمینه پتانسیل برای تولید غذای زنده به صورت راهبرد و از مواد اولیه در شرایطی فراهم کننده برای محیط های کویری زمین، به ویژه با توجه به چالش هایی که ممکن است برای غذاهای آماده است، ادامه دهم.
خوانندگان علاقمند به دانش بهتر خود از غذاهای فضا و فضانوردی را برای ادامه به این سوالات ما دعوت می‌کنیم.