سازمان ملل در گزارش تازه خود پیش‌بینی کرده است که هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۳ حدود ۴۰ درصد از مشاغل جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. این فناوری نه تنها فرصتی جدید برای رشد اقتصادی و افزایش بهره‌وری است، بلکه تهدیدی جدی برای مشاغل و نابرابری در سراسر جهان نیز محسوب می‌شود.
رمندهای این فناوری، بر بخش‌های دانش‌محور دنیا تاثیر می‌گذارد که کشور‌های پیشرفته را در معرض خطر قرار می‌دهد. با این حال، این کشورها به دلیل دسترسی بیشتری به منابع هوش مصنوعی و زیرساخت‌ها، از مزایای این فناوری بیشتر بهره‌مند خواهند شد.
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در برابر این فناوری، افزایش نابرابری است. مقامات سازمان ملل می‌گویند که به نفع سرمایه بر علیه نیروی کار است و این امر مزیت رقابتی نیروی کار ارزان در کشور‌های در حال توسعه را کاهش می‌دهد. ربه‌کا گرین‌اسپن، رئیس سازمان تجارت و توسعه ملل متحد، تأکید کرده است که لازم است که مردم در مرکز توسعه هوش مصنوعی قرار گیرند و همکاری‌های بین‌المللی برای ایجاد چارچوبی جهانی برای هوش مصنوعی تقویت شود.
جای مهمی که در این گزارش به جلوه‌های محسوسی بر اشکالات احتمالی و چالش‌های ایجاد شده توسط فناوری‌های پیشرفته اشاره می‌کند، آن است که در تجربه در استفاده از زیرساخت‌های دیجیتال و افزایش نقش‌های رقابتی برای کارگران در ایجاد وmaintain هوش مصنوعی.
همچنین محققان و مقامات به سه محور مهمی اشاره می‌کنند:
ایجاد زیرساخت‌های لازم و ضروری برای بهره‌برداری از پتانسیل‌های هوش مصنوعی
-سرمایه‌گذاری در میدانی که در آن هم بتوان از مزایای هوش مصنوعی بهره‌مند شد و هم سطح کارمندان را بهبود داد.
-همکاری جهانی برای وضع مقرراتي که بتوانند از اینکه تسلط بر این فناوری به دستان خاصی از کشورها کشورها، عدم تسلط آن به برخی کشورها قرار نیابد.
راهکارهای پیشنهادی به صورت جدی می‌تواند باعث بشود که فردی که می‌خواهد به خودسخت ترین چالش‌ها و دشواری‌ها در این دنیا متوسل بشود، چگونه می‌تواند این چالش‌ها را برهم زند و از فرصت‌ها در این مرز و بوم بشر برخوردار بشود.