فضاپیمای استارلاینر بوئینگ، یکی از پراضطراب‌ترین مأموریت‌ها در تاریخ فضانوردی به‌سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی بود. بوچ ویل‌مور و سانی ویلیامز، دو فضانورد ناسا، پس از ۹ ماه طولانی اسارت در ایستگاه فضایی، اخیراً به‌وسیله کپسول اسپیس‌ایکس کروز دراگون به زمین بازگشتند. این مأموریت براساس برنامهٔ αρχی، تنها یک هفته طول می‌کشید اما بهλόγه علایم متعدد و اشکالات قابل‌توجه، اسارت طولانی‌مدتی را در خود پیچید.
استارلاینر بوئینگ با وجود تأخیرات و نقص‌های متعدد در موتورهای کنترل واکنشی، با ناسا طرف قرارداد بود. این کمپانی که یکی از بزرگ‌ترین هواشناسان جهان است، برای سیستم فضاپیمای خود، به‌مدت سال‌ها درگیر با مشکلات بود.اما آنچه شگفت‌انگیز است، آن است که ناسا با شناسایی این نقص‌ها، قوانین پرواز را برای این سیستم منصوب کرد. ارادۀ ناسا برای انتقال استارلاینر بوئینگ به ایستگاه فضایی بین‌المللی با وجود خطر، عجیب و تکان‌دهنده است. این روندها نشان می‌دهد که ناسا تصمیم به لویه قوانین پرواز را برای یک فضاپیمای دچار مشکل خاص مانند استارلاینر بوئینگ دارد. از سوئی دیگر نشان می‌دهد که در طول تاریخ ناسا، دستاوردهای منحصربه‌فردی در این حیطه حاصل شده است و یک فضاپیمای مانند استارلاینر بوئینگ برای انجام یک مأموریت به فضا پهلوگیری می‌کند.
ولیمور و ویلیامز نیز در برابر سوال اینیهٔ “کودانستم که آیا می‌توانیم به زمین برگردیم یا نه؟” پاسخ دادند که قبل از این انتخاب، شخصاً به آن فکر نکرده‌بودند؛ اما سخت‌ترین بخش این مأموریت، وقتی بود که عمداً قوانین پرواز را لغو کردند و دی فرایندی نفسpinینگ در پهلوگیری با ایستگاه فضایی بوئینگ کابوس زده در تاننازات شدند.
در تاریخ فضانوردی، چنین اوضاعی که با سرهم‌زنی تا این حد اتفاق می‌افتد، شگفت‌انگیز و جذاب است. این فضاپیما نه‌تنها یک مسابقه نبود، بلکه یک مقتضات از ناسا برای بهتر شدنهایو. این مجموعه از ادعا ههایبه به قیمة فضانوردی است که تاریخ تااینجا دورقت کرده است. همقطار میان شهاب‌پنجه أقویشوک آلپالش بیش وتاندید بشر فضایی است.
نکته دیگر اینست که فریم بازگشت از فضا وقتی که فضاپیما تنها می‌توانست یک نقص دیگر در موتور را تحمل کند، یک رویداد خطرناک بود. این نشان می‌دهد که فضاپیما در یک وضعیت “ تک نقطه نقص‌پذیر” قرار داشت. در این زمان، اگر هر یک از موتورهای دیگر نیز دچار نقص شود، کنترل فضاپیما از دست می‌رود. ویل‌مور در این مورد توضیح داد که چندان آشکار نبود که چرا قوانین پرواز لغو شد. او می‌گوید: “من controls دستی را در دست داشتم، اما کنترل نسبت به قبل کند شده بود. فضاپیما دیگر همان فضاپیمای قبل نبود.”
ویلیامز نیز به این نکته اشاره کرد که “گفتگوهای ناگفته زیادی وجود داشت، مثل این که: ‘هی، ما در وضعیت بسیار پرخطری هستیم’. هر دو احساس می‌کردیم که خیلی خوب می‌شد اگر می‌توانستیم به ایستگاه فضایی که درست در جلویمان قرار داشت، متصل شده و پهلو بگیریم.”
از سوئی دیگر، بازگشت فضانوردان اسیرشده نشان می‌دهد که چگونه یک گروه خارجی می‌توانند در یک مکان پرخطر و بدون هیچ‌گونه پشتیبانی شوند. فضاپیما چهار موتور از ۲۸ موتور سیستم کنترل واکنشی را از دست داد که دو تای آنها پس از نصب دوباره به کار افتادند.
اگرچه ناسا هنوز در تلاش است تا استارلاینر را دوباره به پرواز درآورد، اما هنوز معلوم نیست که چه زمانی این فضاپیما دوباره به ایستگاه فضایی می‌رسد. به‌قول استیو استیچ، مدیر برنامه خدمه تجاری ناسا، این احتمال وجود دارد که این فضاپیما قبل از اواخر ۲۰۲۵ یا اوایل سال آینده به پرواز درآید.
فضاپیمای استارلاینر بوئینگ، جایی را می‌گذارد که در آن یک فضاپیما و ۲ فضانورد قبل از پرواز با ۲۸ موتور، آنها معیوب را تابعی بکار می‌برند. ولو بیان در زمانی که تماس با زمین قطع شد، حال و هوای بیگانه‌ای داشت. ویل‌مور در این مورد گفاد: “من تا به الان فکر نمی‌کنم که آیندگار این مشکل چه باشد؟ تنها بخشی که در آن زمان فکر کردم، فهمیدن که بگم whether اروپا سری را داشته یا نرسیده است.”