شهرام دبیری، معاون رئیس جمهور ایران، در تلاش برای سفر به قطب جنوب، با پاسپورت گردشگری به آرژانتین رفت، اما مقامات این کشور از حضور وی بی خبر بودند. این موضوع، به چیزی شبیه یک رسوایی، تبدیل شده است، که احزاب مخالف دولت آرژانتین را غرق خشم کرده است.
این موضوع نشان می دهد که چگونه برخی از مقامات ایرانی، برای اهداف مشخصی، با پاسپورت گردشگری به کشورهای دیگر سفر می کنند و در این مدت، از آن روی زمینه های سیاسی و امنیتی، مطلع نیستند. این نوع رفتاری از طرف دولتمردان ایران، بر همبستگی بین دو کشور و عدم شفافیت در ارتباطات بین المللی، زیر سوال می رود.
فلورنسیا کاریگنانو، نماینده اپوزیسیون تندرو «ائتلاف برای میهن»، در کمیته روابط خارجی مجلس آرژانتین، از سازمان اطلاعات کشور خود، اتهام وابستگی به دولت ایران را مطرح کرد. وی با شرمگونی از این اقدام دبیری اظهار داشت: «این نه تنها غیرقابل acceptance است، بلکه نشان از فقدان کارایی در سیستم امنیتی ما نیز هست. ما باید فهم آن را داشته باشیم که چگونه یک مقام عالی مستقل مثل دبیری می تواند بدون اطلاعات متقابل، به کشور ما بیاید و نسبت به این موضوع، گزارشدهی کند.»
پاسخ به این سوال، مستلزم بررسی مسائل پیچیده زیر است:
1. وظایف و اختیارات سازمان اطلاعات کشور
2. چگونگی کنترل پاسپورت ها و حساب های بانکی
3. ارائه آموزش های کافی برای دولتمردان و مقامات در مباحث güvenlik و پاسخگویی نسبت به مسائل سیاسی و بین المللی
سؤال محوری است که در ارتباط با این موضوع، مردم آرژانتین از هر یک از مقامات و فرایندهای حکومتی انتظار شفافیت و پذیرایی الزامی می گیرند. آنها می خواهند بدانند که چطور یک مقام عالی ایرانی، بدون اطلاع اثر ضعیف و تحقق سوءاستفاده از آزادی، به کشورشان آمده است. این سوءاستفاده از آزادی دولتی، دلهره را بهم می زند.