برخی از تحقیقات اخیر در پزمشنامه پروژه “AtmoSense” وابسته به “آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی آمریکا” (دارپا) به ظاهر برای بررسی امواج ضربه‌ای در جو زمین بودند. این ها اثرات اثبات یافته امواج مختلفی مانند انفجارها و زمین لرزه ها را از سطح زمین تا لایه یونوسفر مورد بررسی قرار می دهند. در این تحقیق که از سال 2020 آغاز شده بود، هدف نهایی استفاده از جو به عنوان یک حسگر غیر بصری برای شنود پدیده‌های جهانی بود.
شروع یک آزمایش میدانی در سال 2024 در نیومکزیکو، کلید یک کشف بسیار مهم برای این تیم تحقیقاتی بود. پس از چند انفجار آزمایشی، ابزارهای سنجش AtmoSense کاهش ناگهانی و پیش‌بینی‌نشده‌ای را در میزان کل الکترون‌های جو (TEC) ثبت کردند. این کشف عجیب در جایی رخ داد که این افت ناگهانی با هیچ کدام از انفجارهای برنامه‌ریزی‌شده مطابقت نداشت.
تحقیقات به یک پرتاب موفق فالکون 9 متعلق به شرکت اسپیس ایکس اشاره داشتند که توانسته بود به جو زمین برسد. این این تیمی را ترغیب کرد تا بررسی‌های بیشتری را در مورد این قبیل پرتاب‌ها به انجام برسانند و به آن الگویی ثابت و تکرارپذیر پیدا کردند. این الگو نه تنها در مورد پرتاب‌های فالکون 9 در مدت طولانی اما همچنین برای پرتاب‌های دیگر در بازه‌های زمانی مختلف هم وجود داشت.
آزمایش‌های انجام شده نشان دادند که این الگو همواره یکی را نشان می‌دهد، و آن پرواز از جو زمین و بازگشت مجدد شیئ به جو است. این الگو به پیروی از انفجار مدنظر نا باجزئیات است اما اگر با انفجار نمی‌شد صورت گرفت و همواره یک شیء را نشان می‌داد که از جو زمین خارج می‌شود. مثلاً اگر این الگو یک سارما را نشان می‌دهد، سارما قبل از انفجار مدنظر در هوا ظاهر می‌شود و البته باز هم نشان می‌دهد که شیء چگونه در جو زمین از بخش زیرین بالا رفته است.
سرانجام، ابزارهای مدل‌سازی این تیم برای تشریح گذار انرژی انفجارهای کوچک در جو طراحی شده بودند. تنها این ابزارها امکان حرکت به سمت آن الگو را می‌دادند. بررسی‌ها در اوج و تعین یک الگوی دارای تعین انچه قادر این الگو را می‌سازد مهم است؛ زیرا اینکه پروازهای شهابهای گذشته که مثلاً بارها در دریای صفا مرور شده‌اند، و در جاهای دیگر، با شاهانه برای زمین برخورد کرده‌اند بتوانند دوباره صعود کنند.
حتی در صورت پیاده‌سازی این ابزارها، این الگو در مدت زمان طولانی نشان می‌دهد که همیشه به انفجارهای راکت‌های جو مادر مراجعه می‌کند و یا می‌تواند مربوط به سارمه‌های ساخت ماشین‌بار راکت مدنظر است. از این رو افراد سازنده در دارپا قادر شدند تا در آن لحظه چنین وضعیتی را یک کشف تصادفی به شمار آورند.