در حال حاضر، توسعه فضای بین‌المللی و فناوری‌های مرتبط با آن، موضوعات حساسیت‌ساز و مهمی در سطح جهانی هستند. در این راستا، پیشرفت‌های ایران در زمینه پرتاب ماهواره به فضا به شمار می‌آید. با این حال، می‌توان دلایل و ترکیبات حقیقی پشت این پیشرفت‌ها را بررسی کرد.
با توجه به اظهارات حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی ایران، تقریباً ۲۵ ماهواره ایرانی در مدار قرار گرفته‌اند و هدف از این تلاش‌ها رسیدن به لایه ژئو (مدار ۳۶ هزار کیلومتری) است. این هدف که تا سال آینده قرار است تحقق یابد، حاکی از تلاش‌های گسترده و جدی این کشور در زمینه فضایی است.
علاوه بر این، سازمان فضایی ایران در حال برنامه‌ریزی برای توسعه انتقال بلوک انتقال مداری و پرتابگرهای سنگین است. این برنامه مهم در دو بخش قابل تقسیم است: توسعه انتقال بلوک انتقال مداری و پرتابگرهای سنگین. بر اساس اعلام سالاریه، اولین پرتاب بلوک انتقال مداری «سامان-۱» در سال ۱۴۰۳ انجام شد. در سال ۱۴۰۴، سازمان فضایی ایران نیز در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های آزمایشی از نمونه ارتقایافته پرتابگر «سیمرغ» است.
تمرکز بر توسعه پرتابگرها در جرم‌های بالاتر و ابعاد بزرگ‌تر نیز از برنامه‌های سازمان فضایی برای سال ۱۴۰۵ و ۱۴۰۶ است. این برنامه بهomat امکان تزریق جرم‌های بالاتر در مدار بالاتر را فراهم می‌کند. سالاریه اظهار امیدواری کرده که در ۳ سال آینده تست‌های عملیاتی ترکیب پرتابگرها و بلوک‌های انتقال مداری برای ارتفاع بالاتر عملیاتی شود.
حسن سالاریه همچنین اضافه کرده است که برای دستیابی به این هدف در گام اول باید پرتابگرهای لایه لئو را تثبیت می‌کردیم که این امر به فضل الهی با موفقیت در حال طی شدن است. او افزود که گام بعدی پرتاب‌های ارتفاع‌های بالاتر را از سال ۱۴۰۳ شروع کردیم.
بر اساس اعلام سالاریه، سازمان فضایی برای سال جاری نیز پرتاب‌هایی را برنامه‌ریزی کرده است. طبق اعلام سالاریه، پرتاب ماهواره «ناهید-۲» در دستور کار سازمان فضایی قرار دارد. در علاوه بر این، پرتاب‌های منظومه شهید سلیمانی با نمونه‌های اصلی در سال جاری شروع می‌شود. además پرتاب ماهواره‌های «ظفر» و «پایا» نیز برنامه‌ریزی شده‌اند.
رویدادهایی که در این่วง بین پیش می‌آید، صرفاً یک تطبیق بر پیشرفت‌های فناوری و برنامه‌های سازمان فضایی نیست، بلکه نشان‌دهنده تلاش‌های میانی و بلندمدت کشور برای برنداشتن جایگاه در بازار جهانی فضایی است. بنابراین، باید کاملاً از این تلاش‌ها حمایت کرد.
اگر بخواهیم به برنامه‌های ایران در زمینۀ فضایی پرداخته و تحلیل‌های تجربیwat انجام دهیم، باید از چند بعد Perspective کنیم:
از یک طرف، برنامه‌های فضایی ایران تا سال ۱۴۰۵، در یک چارچوب برنامه‌ریزی شده قرار دارند. این نشان از کارایی چارچوب برنامه‌ریزی کشور در جهت پیشرفت فضایی است.
از طرف دیگر، توجه به توسعه پرتابگرها و بلوک‌های انتقال مداری، نشان‌دهنده تلاش‌های سازمان فضایی برای دستیابی به مدار ژئو است. این هدف از رصد‌های داخلی و خارجی بینشی در راستای پیشرفت این کشور در زمینۀ فضایی فراهم می‌کند.
همچنین، برقراری ارتباط بین بخش خصوصی و دولتی در زمینۀ فضا، از اهداف مهم و تأثیرگذار در در چندین سال اخیر است. این به‌طور مستمر برای افزایش ثبات و فرصت‌های ایجاد شده بین بخش‌های دولتی و خصوصی، استراتژی یکپارچه در زمینۀ به رشد و پیشرفت فضایی می‌افزاید.
همچنین، توجه به بررسی تخصصی کارکردهای هوابرد در صرفه جویی در مصرف انرژی در دستیابی به فرایندهای اقتصادی با صرفه جویی در وقت افراد می‌تواند یکی از سرنوشت‌های اوضاع اقتصادی باشد.
نظرات و اظهارات مقامات ایرانی با انتشارات رونمایی شده همچنین رشد توانمندی‌های کشور را در طول سال‌های آینده به اثبات می‌رسانند.