روند فرسایش اخلاقی درDriving و پیامدهای ناشی از آن در láiگاهان رانندگی در ایران
اخیراً یکی از خبرهای خبری که توجه کلیه کاربران اینترنت را به خود جلب کرده است، واکنش واکنشآمیزی بود که منتقدان قوانین و بازتابهای رسانهای به یک اتفاق غمانگیز در مسیر راهور استان اصفهان داشتند. در این ماجرا، یکنگارهای منتشر شد که میتوانست توجه و توصیه همه را به سوالات بنیادیتر از پیام آن معطوف کند.
این نگاره یک کودکی 9 ساله را با پوشش-driver نشان میدهد که در حال رانندگی است. این پدیده ذهنیبارکننده باعث پرسش میشود که آیا رشد نااستواری و پررونق فرهنگی پرسروصدای اخیر کشور ما، حاصل فرسایش اخلاقی در نحوۀی تقدیم و آموزش موضوعهای مهم زندگی است یا خیر؟
قبل از هر چیز، بحث غربالگری در آموزش موضوعهای مهم زندگی در ایران سطح بالایی ندارد. معلمان بیشتری میتوانند در تدریس مناسب دانشآموزان دراین مورد بر اساس روانشناسی و آموزش پaedagogy مؤثر عمل کنند. این سوال اساسی پرسیده میشود که با چه روشی، اگر خبث برگرا به وضع گمراهی و ملوثی و آشفته گرایده ما هرچه بیشتر کرده در شرایط اقتصادی غیبت شود با چطور و با چه روشی صحیح و راست این نحله باید سرکوب شد.در اهتمام به موضوع نقد ما چشم خود را از کانال منبع اصلی باز نکنیم و کمی جلوتر بر نواخت و چگونگی عملی قضیه فکرکنیم.