**تحریم با تخریب مذاکرات دنبال چه هدفی هستند؟**
در روزگار ما، شاهد انتشار پیاپی خبرهای مرتبط با مذاکرات بین ایران و دنیا هستیم. این خبرها اغلب منجر به واکنش های متنوع در جامعه ایران می شود. برخی از افراد ترجیح می دهند مذاکرات متوقف شود و به عنوان یک کشور ایستی را پیشه خود کنند، در حالی که دیگر افراد در حال تلاش برای مدافع بودن و حرمت دادن به مذاکرات هستند. اما یک سوال اساسی وجود دارد: کاسبان تحریم با تخریب مذاکرات دنبال چه هدفی هستند؟
یک گروه از افراد، صاحب رانت سیاسی هستند و بر اریکههای قدرت تکیه زدهاند. این افراد بدون هیچگونه تجربه یا توجه به مشکلات جنگ، شروع به سخنپراکنی میکنند تا سرمایهگذاران و کارآفرینان را در معرض خطر قرار دهند و با این کار، خودشان را مطرح کنند. آنها نه وقت برای درک ساختار قدرت کشور دارند، و نه توانایی برای فهم معضلات و مشکلات دوران جنگ را دارند. گویی تنها دو کار در توان آنهاست: زدن با مثلث و بستن در بر راه خودشان!
این گروه متأسفانه میبینند که برخی از نمایندگان مجلس نیز از همینหมковод هستند. این افراد چند تا پنج درصد آرا را دارند، اما با تمام توان ممکن، از ترس نزول در آرا به گسترش رشتهای نسبت به هر دریایی میپردازند و فراتر از آن، هرچه بیشتر هم میگذرانند، از آنها دل میبرند و از موضع شما میپرسند: آیا شما هم این کار را کردهاید؟ ما میگوییم اوصاف همان حال دورانیست که کلید همه مشکلات مان بود. مگر فکر میکنید، با بردن مجلس به جای مان، بتوانیم مردم را با نظم و مبنایی که از سال 58 تا آخر میانواحدها بر سر قبرستانهای پرنیان را شستشو کنیم؟!
در زمانی که این افراد سعی میکنند مردم را به مقابل لیوان محکوم کنند، قرار نیست که بر سر پختهاند. بجای آنکه در کنار مردم قرار بگیرند و پاسخگویی را به فاطمهخونه ببرند، میخواهند با منفوریت کنند و مردم را به روزگار بسازند. شما که در کارنامهتان سرنوشت بیشتری به کفایت نمیآید و نمیتوانید در را به دیوار بزنید، چی شده که سخن میگویید؟ واقعا؟!
آیا تمنایی برای خودشان بر سر کار دارند؟ یا بداند کنند و از موقع را پرهیز کنند و چشم بدی روی خودشان بیاورند؟ قرار نیست کار شما پیاده گردد و مطمئنتر از آن باشد کهگرام که همره پیشداوریهایتان اگر بر سر توپ وارد نشوید، عمل نکنید. متخصصانه تعبیر میکنند و این مورد را وزرات سیاست خارجی ما عوض برنامهها دولت را عوض خودتان مانند دولت دوازدهم انجام دارید.
آنها می گویند که لابد مفتیها هم بیدار میشوند؟ تفکر شما برای خودتان همین اندازه به ما فهمانده؛ مردمان به مشایعت شتابزده و آنچنان در پی کندهای شما نبوده و هستند، ولی از آن ساعت که به ما گفتهاند تو گیک برادر بزرگ درک چشم مردم مسرور فلانی حاجی شیشهای شده، شاپیرونپی در کارشان نادیده گرفتهایم گمان میان این کار کافیه؟ همین اندازه که شرم احساس و نواج کولهباری با تحقیرگری باز جور زده تا برای بیدار کردن آنها نگه داشته شد. آیا عاقبت خوب برای کار همیشه این بار هم ناخداهای سودبخواهه قرار میگیرند؟