دانشمندان با کشف دلیل عدم برخورد سیارکهای غنی از کربن با زمین، یکی از اسرار دیرینه فضا را розкاوی کردهاند. این یافته میتواند بااهمیت باشد، زیرا شکلگیری منظومه شمسی و سرنوشت واحدهای سازنده حیات را با انقلابی اغلب تحت تأثیر قرار میدهد.
ویژگیهای یکپارچه سازی اطلاعات از این قرار است که منظومه شمسی ما وسعت شگفتانگیز سیارکهای غنی از کربن را حمل میکند. از جمله آنها در کمربند اصلی سیارکها و در نزدیکی زمین قرار دارند. برآورد میشود که سیارکهای غنی از کربن تقریبا نیمی از شهاب سنگهایی را تشکیل میدهند که به جو سیاره ما برخورد میکنند. با این وجود، فقط حدود چهار درصد از شهاب سنگهای شناسایی شده روی زمین از این سیارکها هستند. استادی جدید به طور قاطعیت به درک نرسیدن این شهاب سنگها به سطح زمین برایمان کمک میکند.
فروپاشی در فضا: دلیل نرسیدن شهاب سنگها به زمین
دانشمندان پیشنهاد کردند که این سنگهای فضایی ممکن است قبل از رسیدن به جو سیاره ما به طور تدریجی و به دلیل قرار گرفتن در معرض گرمای شدید در حالی که به نزدیکی خورشید نزدیک میشوند، فروپاشی کرده باشند. دکتر هادرین دویلپوکس، محقق دانشگاه کرتین و یکی از نویسندگان تحقیق جدید، تأکید میکند که مطالعه نشان میدهد که بسیاری از این شهاب سنگها به حتی مرحله فرسایش هم نمیرسند. با این وجود، محققان تا به حال گمان میکردند که در چنین شرایطی فرسایش نهایی اتفاق میافتد.
ما محققان در پی تحلیل مسیر هر ۷۹۸۲ شهابسنگ و پیشبینی ۵۴۰ سقوط احتمالی شهابسنگ با کمک تلسکوپهای مختلف در ۳۹ کشور به این دستovací رسیدیم. محققان دریافتند که سیارکهای غنی از کربن به طور سرشمارویی فرسایش مییابند، و این فرسایش حتی بیشتر هنگامی که این سیارکها در مسیر خود چندین بار از کنار خورشید عبور کردهاند.
مطرح شده است که این یافتهها میتواند تغییر اساسی در درک ما از منشأ حیات داشته باشد. دلیل این امر این است که شهاب سنگهای غنی از کربن اگرچه در زمین نادر هستند، اما از نظر شیمیایی بسیار مهم هستند. محقق دکتر پاتریک شوبر اعضای دانشگاه پاریس در گفتگویی میگوید که این سیارکها حاوی اجزای شیمیایی ابتدایی هستند. اینگونه اجزاها میتوانند حاوی آب، مولکولهای آلی و حتی اسیدهای آمینه باشند.
اگرچه سیارکهای غنی از کربن سرشار از این مواد هستند، اما این سیارکها به حدังนذا غنا ته منک زیادی ندارند که ما در مجموعههای شهاب سنگ و درک صحیح تاکل باید برای بمیمیزم به این اعضا استفاده کنیم. محققان در تحقیق خود از اهمیت شناسایی این سیارکها در فهم صحیح انواع را که برای حیات ایجاد شدند یادآوری کردند.
مگر میتوانستیم با کمک این یافتهها راهی برای شناسایی و کامّکش این سیارکها در آینده بیابیم؟ محققان آینده را باید در کنار پیشرفتهای علمی مورد بازنویسی قرار دادند.