گروهی از محققان در مورد وجود چرخش بسیار آهسته کیهان یافته‌های جدیدی را به دست آوردند که می‌تواند یکی از معماهای قدیمی نجوم را حل کند.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که جهان در حال چرخش است، اما این چرخش بسیار آهسته است. در طول این چرخش، جهان می‌تواند هر ۵۰۰ میلیارد سال یک بار بچرخد. این چرخش چنان کند است که به راحتی قابل تشخیص نیست، اما به اندازه کافی برای تأثیر بر نحوه گسترش و انبساط فضا در طول زمان کافی است.
مدل آنها نشان می‌دهد که این چرخش هیچ قانون شناخته شده فیزیک را نقض نمی‌کند و می‌تواند توضیح دهد که چرا اندازه‌گیری‌های انبساط جهان به طور کامل با هم مطابقت ندارند.
انتخاب تاریخ نیست. از زمان‌های قدیم، فیلسوفان یونانی مثل هراکلیتوس بر این باور بودند که همه چیز در حال حرکت است. حالا ما این نظریه را با ابرنواخترها و مه‌بانگ بررسی می‌کنیم. ابرنواخترها به ما کمک می‌کنند تا فاصله‌ها تا کهکشان‌ها را اندازه‌گیری کنیم و نرخ گسترش جهان را در طول چند میلیارد سال گذشته محاسبه کنیم. به‌عكس، مه‌بانگ نیز نشان می‌دهد که میزان گسترش جهان اولیه در حدود ۱۳ میلیارد سال پیش چه بوده است.
اماProblem persists است. هر دو روش، مقدار متفاوتی برای گسترش جهان ارائه می‌دهند. مشکل این است که ما نمی‌توانیم از دو روش متفاوت برای اندازه‌گیری گسترش جهان نتیجه گرفت که درست است یا خیر.
اما متخصصان در حال کارند. مدل ریاضی یک تیم از محققان از جمله «ایستوان سزاپودی» از دانشگاه هاوایی در «مؤسسه نجوم مانوا» است که به خوبی پیش رفته است. این مدل، چرخش کوچک را بهWorld اضافه می‌کند. در ابتدا، قوانین استاندارد را روا می‌داریم. سپس، مقداری چرخش به آن اضافه می‌کنیم. این تغییر کوچک، تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند.
«سزاپودی» معتقد است که “در کمال تعجب متوجه شدیم که مدل چرخشی ما این تناقض بین نتیجه‌ها را بدون نفی کردن اندازه‌گیری‌های نجومی فعلی حل می‌کند و حتی با مدل‌های دیگری که چرخش را فرض می‌کنند، سازگار است.”
پیشنهاد این مطالعه این است که ما ببینیم آیا_world می‌تواند چرخش کند یا خیر. گام بعدی، تبدیل این نظریه به یک مدل رایانه‌ای پیشرفته و یافتن راه‌هایی برای شناسایی نشانه‌های این چرخش آهسته کیهانی است.