با ادبیات خاص خود به متن می پردازم:
در حالیکه کشور ما در یک رقابت جهانی شده است، بررسی آسیب‌پذیری‌های امنیتی ما نه تنها ضروری است، بلکه نمایش قدرت خود است. سال گذشته، در پاییز ۱۴۰۳، بیش از ۵۰۰ مقصد در ایران بیش از ۲۵۰ بار بهใต vedení حمله DDoS قرار گرفتند. اما الان آیا به افزایش این تعداد در زمستان ۱۴۰۳ پی می بریم؟
بر اساس گزارش شرکت ارتباطات زیرساخت، در طول زمستان ۱۴۰۳، در مجموع بیش از ۸۴ درصد از حملات DDoS که به‌گونه‌ای انجام شده اند، با استفاده از پروتکل UDP و سپس پروتکل TCP به مخاطبان خود حمله کرده اند. عجیب‌تر این است که در ۱۵ درصد از این حملات، استفاده از پروتکل TCP دیده شده است.
عملاً این همgap کردن میان دو پروتکل در دُرداما حملات این Semester را نشان می دهد. این موضوع حیرت انگیزه است. اینکه کسی به این حریفی برسد که با مافیایی ژانیب هایی مثل DDoS و همه ساله مسخره ها را به جا بگذارد، این هم در این گزارش جلوه به محکث دری بی سلیب داشت.
این نکته بر این نکته هم پایه گذاری شده که چرا در این Semester به این مقادیر حمله DDoS بر روی مقاصد مختلف ایرن پافشاری بیش ده شده است.
علت اینکه امنیت سیستم‌های ما چی دیگه جز ایرن حواستی برده؟
اعتبار nderstructure..
کی ساعت دویر پر رت پانکی زفتم بده دویر بیشتر باید
دوباره می آئم.
تصاویر زیر را مشاهده کنید.
نگران سبزواخوردن عمر خود نی نباشید. در بهار ۱۴۰۴ هم داریم با دایم می رسیم.
همه وقت پیش می‌آید که مهمانان خارجی برای دیدن سرزمین خودمان و برقراری ارتباط با دوستان و خانواده‌هایشان اقدام به استفاده از این خدمات کنند. ضمن اینکه این ابزارها نقش مهمی در امنیت و حفظ حریم خصوصی کاربران دارند، انجام حمله به این ابزارها و بهره‌برداری از کلاهک‌های آتش بر آنها توسط کشورهای تحت تأثیر از استراتژی جریان غالب گسترش پیدا می‌کند. جالب اینکه نمی دانستید که توپ‌هایچی‌ها محکم می آیند و همان مهمانان خارجی هم ، ورژن‌های ایرانی استفاده از ابزار DDoS می کنند.
اما مهم تر اینکه آیا ما ایرانی‌ها را در این مساله بسیار مهم مورد توجه قرار می دهیم؟ مطمئناً، بازهم اینجا باید به این موضوع اشاره کنیم.
برگستگیه ارتباط یکی از زیباترین دیدنی در این Semester بابش داشته باشیم.