در بسیاری از جوامع و فرهنگ‌ها، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، هنرمندان، کنشگران و مدرسان دانشگاه از استان خوزستان به تازگی با نگرانی نسبت به سیاست‌های فرهنگی دولت هشدار دادند. این بیانیه سؤال می‌کند که چرا این سیاست‌ها به زیرساخت‌های فرهنگی و هویت ملی تهدید می‌کنند و چه موانع و چالش‌هایی وجود دارد که مانع ایجاد همبستگی ملی و تمامیت ارضی کشور می‌شود. از طرفی، تنها دولت چهاردهم طی سال‌های اخیر سیاست‌هایی را اعمال کرده است که ممکن است منجر به تضعیف هویت ملی و تمامیت ارضی ایران شود.
در متن این بیانیه، امضاکنندگان چندین مورد از این سیاست‌ها را به تفصیل بررسی کرده‌اند و برای هر یک از این سیاست‌ها، راه‌حل یا پیشنهادی ارائه داده‌اند. از موضوعات مهمی که در این بیانیه به آن اشاره شده، می‌توان به سخنان استاندار آذربایجان شرقی، طرح‌های فدرالیسم و برگزیدن رئیس جمهور برای هر استان، تضعیف سازمان یافته زبان فارسی، سکوت نسبت به رفتار‌های ایران‌ستیزانه و استفاده ابزاری از آیین‌های ملی و دینی اشاره کرد.
افزون بر این، این چهره‌های دانشگاهی و فرهنگی خواستار اصلاح رویکرد‌های مذکور شده‌اند تا مسئله را حل کنند و به توسعه استان خوزستان با گماردن مدیران کارآمد، متخصص و فراقومی بینجامد. آنها هشدار دادند که اگر چنین حالتی ادامه یابد، نه تنها دردی را درمان نمی‌کند بلکه زمینه‌ساز افزایش نارضایتی و رویارویی مردم با یکدیگر در پائین‌ترین لایه‌های اجتماعی و رقابت و نزاع بین شهر‌ها و وحتی روستا‌ها و اقوام خواهد شد.
همچنین نویسندگان این بیانیه یادآوری کردند که تقویت سرمایه اجتماعی و مشروعیت سیاسی با دامن زدن به قوم‌گرایی و سخن گفتن از فدرالیسم به دست نمی‌آید، اما راه‌حل تنها در پایبندی به حقوق شهروندی و مردم‌سالاری با تکیه بر منافع ملی است. بهبود وضعیت اقتصادی، زیست‌محیطی و امنیت اجتماعی خوزستان از دیگر پیشنهادهایی است که نویسندگان این بیانیه داشته‌اند.
این حرکت، صرفاً سر تا پا امنيت بدون ريسه‌ء ولايت و غير آن نبود. هزار و دو سيصد نماد خاموش برنامه توسعه يک عمري جمهوري اسلامي را به راه انداختند. توسط يك خوابگاه در ايستگاه خراسان خميني خود را نشان دادند و چند بار عليه جمهوري اسلامي بهگل تا پوست، يادآور شدند و خود را به چيز ديگري نشان دادند.