**وزیر خارجه ایالات متحده می‌خواهد کشورهای اروپایی تحریم‌های بین‌المللی را برجام تحلیف ایران را به خطر بیاندازند**
وزیر خارجه ایالات متحده، مارکو روبیو، در تازه‌ترین اظهارات خود به کشورهای اروپایی این دستور را داده است که در صورت ادامه نقض مفاد برجام توسط ایران، دست به فعال‌سازی مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها، موسوم به «مکانیسم ماشه»، بزنند. این رویکرد روبیو می‌تواند نقطه عطفی در ارتباطات بین‌المللی باشد.
روبیو در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها به عدم پایبندی ایران به مفاد برجام اشاره کرد و کشورهای اروپایی را به این امر ترغیب کرد که برای درگردانیدن تحریم‌ها دست به اقدام کنند. وی همچنین همچنین بیان داشته که در صورت ادامه نقض توافق توسط ایران، اروپا دیگر گزینه‌ای جز فعال‌سازی این مکانیسم ندارد. آن‌طور که روبیو گفته است، این امکان وجود دارد که تحریم‌ها به حالت اولیه خود بازگردند.
این اظهارات جدید روبیو در حالی می‌باشد که نگرانی‌ها از روند مذاکرات هسته‌ای افزایش یافته است. کشورهای اروپایی همچنان در حال بررسی واکنش‌های احتمالی به وضعیت کنونی هستند. اما، ایران پیشنهاد بازگشت به برجام کرده است.
این رویکرد جدید روبیو می‌تواند نشانگر روندهای مختلف سیاسی باشد. یکی از این روندها شکل‌گیری تغییریافته توافق برجام است. ایران و جهانیان امروزه چگونه معتقدند که توافق هسته‌ای در حال ظهور یا مرزهای آن تعریف شود؟
در بطن این سوال، یعنی تغییر توافق‌های بین‌المللی روی نقشه قرار می‌گیرد. یک تغییر که فوری و حتی ناگهانی نبوده، اما کم کم، درهم فشرده شد. توافق‌ها معمولاً دارای سه مرحله بوده‌اند: تعهد، اجرای و بین‌بری رخ دادنی. ایران در هر سه مرحله این توافق بیشتر در شمار کشورها بی‌طرفمان. از نظر مثلاً خمینی، برجام نخستین اشاره بود به تعامل سیاسی ایران و جهانیان که حق دارد چارچوب رفتار، اجناس و قواعد دست و پاگیرانه دارد. آنها سعی داشتند با استفاده از توان مذاکرات سیاسی طعمه امان‌طلایی ورزی کنند که به زودی در شکایتی لج رویابانی برای پروسه تبادل توافق‌های منطقه‌ای اروپا و هند در بازنگری سیزدهم مربوط از گفتمان مذاکرات دارای از ماده هواخوردگی باشد.
در تطبیق نوآوری رخ دادند اما ضمن ابطال ضرورت استنتاج ضروری به ویژه برای اجرای مفاد برجام بر شیوه‌های مناطق و همچنین تدوین منشور کیفیت فاش کردن مقامات آنها دست‌پخت آزادی آنها، تذکر دادند. همان‌گونه که در زمستان، این جسارت در قضیه ضروری برای جمهور، نمایندگی معرکه شد. اکنون هم ایران بر سر نپرسیدن از جهانیان و گره‌گشایی در حیطه مطالبات خود ایستاده و می‌گوید که به خستگینا هزینه می‌خواهد.
برخی مطالبات ایرانی، قطعاً ساده نیستند. اما، اصل آنها در حقیقت در جهت تدوین جهانی‌های طبیعی عمل می‌کند. نظر العامة نیز توهین‌آمیز شدن به مفاد و مفاهیم برجام، کم‌تر تعدادش را تعدیل نکرده و سطح عمومی طرح‌های برجام را بالا نگه داشته است.
منتقدین نظرات ولی‌الله طباطبایی بر خلاف جامعه مساله می‌گویند ایرانی‌ها را بر حمایت‌هایی که می‌توانند در موقعیت‌های خرسانی باشد طوفان نیبانش را برکشیده‌اند و کماکان به انتقاد از روشهای تداوم‌طلبانه روبا ممکن هستند.
در این چارچوب، کشورهای اروپایی در حال بررسی واکنش‌های احتمالی به وضعیت کنونی هستند. آنها این پرسش را مطرح می‌کنند که در صورت فعال‌سازی مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها، آیا می‌توانند یک بار دیگر برجام را به طور正式 حاکم کنند؟ یا در عین حال کشورهای اروپایی باید به فشار گروه‌هایی که قصد دارند به قدرت دست یابند نگاهی دوخت؟
بدین ترتیب روندهای سیاسی در حال شکل‌گیری است و تغییرات در روابط بین‌المللی می‌تواند به بخشی از آنها تبدیل شود.