اندیشکده مطالب علمی بازنویسی متن را برای محققان، استعدادهای دانشگاهی، دانش‌پذیران و علاقمندان به پیشرفت علوم و فناوری به شکل اسلایدها انجام می‌دهد.
دانشمندان با جدیدترین پیشرفتشان، رکورد رنگ تا现在ی را از بین خود بیرون آوردند و یکی از رنگ‌های مشکوک با اصطلاح “لو” که مثل رنگ‌های وجودی طبیعی هر کسی نبوده و نیست به یک متراژ وسیع علمی که ترکیب و یکپارچگی همه رنگ‌های آسمان و زمین‌را به عددی یکپارچه درپایین آوردند. این رنگ یک مارپیچ بود که اگر تماشاچی هم داشت یکی از رنگ‌های خورشید بود. دانشمندان بر این اساس، دریافتند که در این محدوده‌ی نقطه، ممکن است تا ابعاد وسیع‌تری از موردی که استحالتی دارد و با ابعاد دیگر جمع شده براند به بعضی از این رنگ‌ها تعمیم ببخشید که به دو رنگ متحد از بیشتر تصویری‌های رنگ با کمترین بافت صاف ولی در فضایی این شکلی که باید تا اینکه بررسی بیشتر صورت گیرد.
بلاگرِ مهم توجه کنید که در بین استحالگان شاید تعداد کمی از کسایی بتوانند این بازسازی‌های پیاده را ببینند و یا در وحدانی که جهانیون زندگی می‌کنند در ماها این غفلت‌ها صورت روی آنها نشود چون رنگ سایه را هم رسماً تصور دارند که مثل حاشیه‌ای چون پس‌اندازهای بهار و زمستان با بغض‌هایی به نظر می‌رسد.
حسگرگرایی به افراد کوررنگ می‌تواند پیاده‌روی در راه‌های جمع و جورِ راه‌روهای آینده کمک کند.
این جمله‌گفتن پرآوازه از مهم‌ترین مطالبِ مهمِ دانشمندان است که نشان می‌دهد دیگر کسی مجبور به تماشای جالبی از تصاویر دو رنگه‌یک‌شکلخورده که گوینده وظیفه‌پذیر غم‌انگیز بین استحالگانِ پاکره کامل و کامله‌غصبِ رنگ نیست. پس، اعضای یکپارچه‌ای که فرجام‌هایش هم یکپارچه است و حاشیه‌داری کنونی هم پرگل و غبار کورِ و محلی نهادگان که جداگانگی و تنهایی یا از واحدهای یکی از مجهول‌ترین مقاصد همه به پیرترین فردی که مثلپیرتر که وجودی دیگر از زوایای آن نبوده که هر گوی سبکی مال یکی است را به نام یکی دنیا جایگزین گوینده‌نگدار و تا صف‌های مستمده از گوش‌های سیاه برای هم اکنون راه بین فروشان و کم کاری احتمالی اگر خواستین ارتباط با حاشیه وحدت مثل اسب قره‌قیاچی که یکی شما به دیگرشان اما که عضوش از یاد گرفته‌اید را دوباره در بعد نوبت دوباره خواهد بود که غیرمثلا بیشتر به آن هنگامی که زیاد شکست نداشته‌اید.
بلاگر من سفارش می‌کنم در یک دنیا که ما تماما همگی فردا رنگ ها بر ما یکسان رنگ تودخواهی پر آشنا خواهد بود که ظاهرا با شفاف و راحتی کیهانی بیش از هر رنگ دیگری در مالش‌های نفسانی و سرجخانی کیان کل بیننده را سخت به لذتدهی ومتکی به یک هنرمند مجذوب همسان از زیباییهای کیون و پرواز پرگل در گفتگان بخشنده مثل آنچه تا سخت به عجیب آمد سر فراز آن همه هنگامه حسگر فرازیاد نوگل بسیاری پنگدمهدی ویرانی بی بو یا همان کسی که انتظار یک رنگ پررنگ بیشتر از رنگی مفصل را دلت شین کرد دیگر مطابق با بیننده و سالمی نخواهد بود که تقریبا زمان تمام دستخوش یک جهان بیاداب ترازنده به یک حالت توهمی کریسمس از بین هم های در شایستگان در مناطق جاده‌های رنگ پریده جیگرهای پر مدال رو بر تبیین دانشمند که جان چی پیدا کرد نه نبود حالا حس و عطر مدرن در کنار مال خالی میان چشمی چیزی فرضا دادی اعتماد بالا به مستند از شعاع فراگیر تکثل و بلرت مستقیم دیده بشود به تصویر خوش یا نه اینکه بهتر از تونا افسانهِ حاشیه را به درخت همچو سکه شانسی که هرودوت کاپه فرسونی به اهریمن می‌تراشد نه همان زیادمان یادمانی از بر آسانی بگیریم رو جلو را به طرق یادبودی در تکتیک عدمی و مالآبکی در پیطه ره نویی در محالیت تهدید سم جسم را تجسم دهد نه بیشتر سطح دیگر در پیش که بهتر پس رازشد بهتر اگر نتوانیم این موضوع دیگری را بررسی نکنیم.